6 sposobów, aby włamać się w swoje emocje i stać się nieskończenie bardziej kreatywnym

Gościnny wpis Ollina Moralesa z Courage 2 Create

Większość ludzi nie zdaje sobie sprawy, jak bardzo osłabiające mogą być emocje dla procesu pisania.

Ale czy chcielibyśmy to przyznać, czy nie, pisarze to ludzie. Emocje są tylko częścią naszego biologicznego składu i czasami sprawiają, że poważnie utknęliśmy.

WSZYSCY czasami stajemy się smutni, sfrustrowani, źli lub przygnębieni. To zupełnie naturalne.

Ale posiadanie uczuć nie czyni nas słabymi lub niezdolnymi pisarzami – po prostu czyni z nas ludzkich pisarzy.

6 sposobów, aby włamać się w swoje emocje i stać się nieskończenie bardziej kreatywnym

Jeśli silne emocje przeszkadzają ci w pisaniu, polecam następujące siedem metod włamania się do tych emocji, aby stać się nieskończenie bardziej kreatywnym:

1. Wypisz emocje

Otwórz nowy dokument na swoim komputerze i napisz, co czujesz w tym nowym dokumencie. Proszę, wypuść to wszystko: złość, frustrację, zmartwienie – wszystko. Im bardziej szczegółowe i „melodramatyczne” tym lepiej.

Kiedy już masz swoją tyradę, wrzuć ten dokument do cyfrowego kosza na śmieci. (Jeżeli chcesz jeszcze więcej katharsis, wydrukuj ten dokument, a następnie podrzuć go, pokrusz, rozrzuć po pokoju, a nawet spal, jeśli chcesz.)

W przypadku krótkich emocjonalnych „czkawek” to łatwe ćwiczenie powinno sprawić, że od razu wrócisz do pisania.

2. Użyj emocji

Czasami silne emocje, które odczuwasz, nie przeszkadzają ci w pisaniu — to właśnie zalecił lekarz.

Na przykład: jeśli w tej chwili czujesz się szczególnie zły, poszukaj w swojej powieści sceny, w której jedna z twoich postaci wpada w złość. Następnie użyj SWOJEGO gniewu, aby pomóc dotrzeć do „prawdy” o gniewie twojej postaci.

Teraz, nawet jeśli twoja postać nigdy się nie denerwuje w twojej książce, nadal możesz napisać scenę, w której naprawdę się złości. Być może nigdy nie wykorzystasz tej sceny, ale pomoże ci ona lepiej poznać twoją postać, pomagając ci stworzyć bardziej trójwymiarowy portret człowieka.

3. Wyciągnij emocje

Jeśli #1 lub #2 nie załatwia sprawy, polecam naszkicować emocje.

Po narysowaniu emocji (tak szczegółowo, jak to możliwe), spróbuj zmienić szkic, aby odzwierciedlić idealną sytuację, w której emocja zostałaby rozwiązana.

Co musiałoby się stać, abyś poczuł się teraz lepiej?

Na przykład: jeśli emocją, która cię powstrzymuje, jest uczucie bycia uwięzionym, a ty wciągnąłeś się w więzienie, możesz narysować sobie znalezienie klucza do tego więzienia – a następnie uwolnienie się.

Po przerysowaniu szkicu, aby przedstawić idealną sytuację, chcę, abyś oznaczył symbole na rysunku.

Na przykład: w podanym przeze mnie przykładzie zadałbyś sobie pytanie: „Co to jest moje więzienie?” „Jaki jest mój klucz?” Wtedy możesz nazwać więzienie „samotnością”. Na koniec możesz oznaczyć swój klucz jako „nową grupę przyjaciół”.

Uwielbiam tę metodę, ponieważ zamienia twoje negatywne emocje w coś pozytywnego: kompas, który wskazuje ci jasne rozwiązanie i rozwiązanie dla twoich emocji.

4. Wytańcz emocje

„Czy on jest poważny? Zaimprowizowany taniec interpretacyjny, który pomoże mi w pisaniu? POSPIESZ SIĘ! To takie głupie i głupie!”

Szczerze mówiąc, nie wyobrażam sobie nic bardziej uwalniającego i uwalniającego niż wytańczenie twoich emocji.

Jestem poważny. Zrobiłem to sam i działa cuda.

Po prostu zamknij się w swoim pokoju, włącz ulubioną, optymistyczną muzykę, a potem zatańcz wszystkie te paskudne emocje. Naprawdę nikt nie musi wiedzieć.

Jeśli nie wiesz, o czym mówię, wypożycz sobie kopię Billy'ego Elliota. W tym ruchu jest świetna scena, w której główny bohater tańczy gniew na ojcu. To jedna z najbardziej poruszających scen w historii kina, ale to także świetny samouczek, jak radzić sobie z emocjami w zdrowy sposób.

(Uwaga: jeśli taniec po prostu nie jest twoją rzeczą, wypróbuj inne rodzaje aktywności fizycznej: sport, ćwiczenia — wszystko, co jest zarówno zabawne, jak i wymagające fizycznie, może działać równie dobrze jak taniec.)

5. Radź sobie z emocjami

Jeśli emocja jest zbyt przytłaczająca, aby spróbować #1-4, być może będziesz musiał przerwać to, co robisz — ponieważ pisanie nie zostanie ukończone, bez względu na to, jak bardzo się starasz.

Być może będziesz musiał w końcu uporać się z silnymi emocjami.

Jak to robisz?

Oto jak:

(Możesz zrobić to sam, ale dobrze jest mieć obok siebie wspierającego przyjaciela, członka rodziny lub doradcę, który udzieli ci wsparcia – zwłaszcza jeśli emocje są szczególnie intensywne).

Postaw się w bezpiecznym i wspierającym środowisku.

Gdy już znajdziesz się w tym bezpiecznym miejscu, usiądź, zrelaksuj się i obserwuj swoje emocje. Thich Nhat Hanh, znany mnich buddyjski, zaleca obserwowanie swoich emocji tak, jakby były to liście spływające po rzece. Gdy każdy „liść” przechodzi obok ciebie, oznacz każdy: to jest smutek, to jest złość, to jest frustracja. Następnie obserwuj i poczuj, jak każdy „liść” (każda emocja) przepływa przez ciebie.

Staraj się nie trzymać emocji podczas tego procesu. Po prostu pozwól emocjom przejść przez ciebie. Uświadom sobie również, że emocja to nie ty. Jesteś tylko naczyniem dla emocji, a nie „zbiornikiem” dla emocji.

Poczujesz się nieswojo, a proces może być bolesny i przerażający. Być może będziesz musiał nawet krzyczeć w poduszkę, płakać w czyjeś ramię lub wić się z emocjonalnego bólu. To wszystko jest naturalne.

Ale kiedy będziesz przez to przechodził, pamiętaj, że to wszystko minie. Wciąż o tym przypominaj.

Bycie w bólu emocjonalnym nie jest stanem trwałym. To jest tymczasowe.

Pamiętaj: im bardziej opierasz się emocjom, tym dłużej ten proces będzie trwał. Im mniej opierasz się emocjom, tym krócej ten proces będzie trwał i tym szybciej możesz wrócić do pisania.

6. Zmierz się z emocjami

Jeśli próbowałeś wszystkiego z tej listy, ale twoje emocje wciąż przeszkadzają ci w pisaniu, być może będziesz musiał poważnie skonfrontować swoje emocje. Najlepszym sposobem na to jest skorzystanie z profesjonalnej pomocy.

Spróbuj poszukać terapeutów lub ośrodków doradztwa środowiskowego w Twojej okolicy. Lub zapytaj znajomych lub rodzinę, kogo polecają. Wielu terapeutów pracuje na ruchomej skali i może zaoferować koszty, którymi można zarządzać w zależności od dochodów. (Stażyści doradcy mogą zaoferować jeszcze niższą cenę, ale wadą jest to, że są mniej doświadczeni).

Upewnij się, że znalazłeś terapeutę, z którym czujesz się komfortowo i nie czuj się źle z powodu pozostawienia terapeuty, który nie czuje się „właściwy” dla Ciebie.

Zdolność świetnego terapeuty do poważnego odblokowania twojego potencjału twórczego jest bardzo niedocenianym narzędziem dla pisarzy.

Jeśli twoje emocje naprawdę przeszkadzają ci w karierze, jesteś to sobie winien jak najszybszą poważną konfrontację z nimi. Nie pożałujesz.

Powodzenia, hakerzy emocji!

Nie służy nam dobrze, jeśli odrzucamy temat emocji jako głupi, tandetny lub banalny — lub krytykujemy ludzi, którzy odnoszą się do tego tematu jako „nadmiernie sentymentalnego”.

Nie, myślę, że o wiele lepiej jest zająć się naszymi emocjami, abyśmy w końcu mogli jak najszybciej zacząć pisać i żyć dalej.

Jak zhakować swoje emocje, aby wykonać bardziej twórczą pracę? Podziel się z nami swoimi przemyśleniami w komentarzach poniżej!

Ollin Morales jest pisarzem fikcji, blogerem, freelancerem i ghostwriterem. Jego blog, Courage 2 Create, opisuje jego podróż, gdy pisze swoją pierwszą powieść fabularną. Jego blog oferuje porady dotyczące pisania, a także strategie radzenia sobie z trudnymi wyzwaniami życiowymi. Jego blog został uznany za jeden z dziesięciu najlepszych blogów dla pisarzy przez WriteToDone dwa lata z rzędu (2011, 2012).