Bağımsızlık Bildirgesi: Dil Tarihinde Bir Ders

Dil sürekli gelişiyor - özellikle tarihi belgelere baktığımızda ve yazma normlarının yıllar içinde nasıl değiştiğini not ettiğimizde bu gerçek açıkça ortaya çıkıyor. Ne kadar geriye gidersek, kayma o kadar büyük olur. Örneğin Bağımsızlık Bildirgesi, bugün iletişim kurmak için kullandığımızdan belirgin şekilde farklı olan bir İngilizce sürümünü temsil eder.

Thomas Jefferson'ın İngilizce versiyonu ile bizimki arasındaki temel gramer farkları nelerdir? Daha fazlasını öğrenmek için okumaya devam edin.

Yazma stili

Alışılmadık yazı stili, birçok modern okuyucunun Bağımsızlık Bildirgesi hakkında fark ettiği ilk şeylerden biridir. İfadeler ve yan tümceler, akıcı olma tehdidinde bulunan cümlelerde bir araya getirilmiştir ve Jefferson açıkça iki nokta üst üste, noktalı virgül ve tirelere aşıktı. Yazı aynı zamanda çok ikna edici, rasyonel ve resmi, ahlaki ilkeleri desteklemek için basit argümanlar kullanıyor. Günümüzde hükümet belgeleri kuru ve teknik olma eğilimindedir; çok azı onları gönüllü olarak okurdu.

"Bu" ve "Hangi"

Dilbilgisi nüanslarının en zahmetlisi, "o" ve "hangisi" arasındaki ayrımdır. Özetlemek gerekirse, sonradan gelen içeriğin cümlenin anlamı için gerekli olduğu durumlarda kullanılır, aksi takdirde kısıtlayıcı bir fıkra olarak bilinir. “Hangisi” ise cümleye gerekli olmayan bilgiler eklenirken kullanılır. Chicago Manual of Style çevrimiçi, bunun pratikte nasıl çalıştığına dair harika bir açıklamaya ve örneklere sahiptir.

Bağımsızlık Bildirgesi'nde, "o"nun daha uygun olacağı yerlerde sıklıkla "hangisi" kullanılır (bugün revize edilecek belge):

“… onları birbirine bağlayan siyasi çeteleri dağıtmak için…”

“…Onları ayrılığa sevk eden sebepleri beyan etmelidirler.”

Bu neden? Pekala, iki şey oluyor. İlk olarak, bu dilbilgisi ayrımı nispeten yenidir. İkincisi, iş "that" ve "hangi" kelimelerinin kullanımına gelince, bugün bile İngiliz İngilizcesi ve Amerikan İngilizcesi farklı dalga boylarındadır. 1776'da Amerikan İngilizcesi henüz İngiliz köklerinden çok fazla ayrılmamıştı.

İngiliz İngilizcesi ve Amerikan İngilizcesi

Bağımsızlık Bildirgesi'nin garip bir şekilde okunmasının bir başka nedeni de, "o" ve "hangi" kelimelerinden bahsetmişken, 1776'da İngiliz ve Amerikan İngilizcesinin henüz farklı biçimler haline gelmemiş olmasıdır. Tüm İngilizce hala İngiliz İngilizcesiydi, ancak değişim olmaya başlıyordu. İngiltere'den bağımsızlığını ilan etmek, bu sürece kesinlikle yardımcı oldu. Bugün, elbette İngilizce, düzinelerce varyasyonu ile gerçek anlamda uluslararası bir dildir.

Cinsiyete Dayalı Dil

^21. yüzyılda hiçbir cinsiyeti, ırkı veya herhangi bir grubu dışlamadan veya güçsüz bırakmadan yazmaya çalışıyoruz. İki yüzyıl önce, bu farkındalık düzeyine tam olarak ulaşmamıştık. Bu nedenle aşağıdaki gibi ifadeler görmek şaşırtıcı değildir:

“…tüm insanlar eşit yaratılmıştır.”

“…Hükümetler Erkekler arasında kurulur…”

“… insanlık acı çekmeye daha yatkındır…”

1776'da erkekler dünyayı yönetiyordu, bu yüzden bu eril isimleri kullanarak yazmak tamamen doğal görünüyordu. Bugün benzer bir belge yazmak amacıyla toplansaydık, okuyucular muhtemelen “insanlık”, “insanlar” ve “toplum” gibi daha fazla kelime görecekti, çünkü bunlar nüfusun yarısını görmezden gelmeden aynı fikri aktarıyor.

Yazım ve Büyük Harf

Hata yapmayın: Bağımsızlık Bildirgesi'ndeki birkaç kelime günümüz standartlarına göre kesinlikle yanlış yazılmış. “Hath show”, “compleat” ve “Brittish” ana suçlular. Bu kelimelerin yazılışı, Chaucer'ın zamanının Orta İngilizcesiyle bir bağlantı olduğunu ortaya koyuyor. Zaman periyodundan bağımsız olarak, yazım, insanların başkalarını yargılaması için her zaman (bazen haksız) bir yol olmuştur.

Öte yandan, anahtar kelimelerin standart olmayan büyük harf kullanımı, vurguyu ve dramatik etkiyi artırma işlevi görür. Bağımsızlık Bildirgesi'nde büyük harf kullanımının liberal kullanımına ilişkin örnekler şunları içerir:

“Doğa Kanunları”

“Hükümet Şekli”

“Güvenlik ve Mutluluk”

“Duran Ordular”

“Özgür ve Bağımsız Devletler”

Bağımsızlık Bildirgesi Haziran 1776'da kaleme alınmış olmasına rağmen, katı gramercilere bugünün standartlarına göre “yanlış” olarak sadece birkaç şey yapışıyor. Ancak bir bütün olarak, metin bugün okuyuculara garip geliyor .

Bağımsızlık Bildirgesi gibi önemli belgelerin günümüzün dil standartlarını yansıtacak şekilde güncellenmesi gerektiğini düşünüyor musunuz?