Kreatywne pisanie 101

Uwielbiasz pisać i powiedziano Ci, że masz talent do słów. Więc zdecydowałeś się spróbować pisania — kreatywnego pisania.

Problem w tym, że okazuje się to trudniejsze, niż się wydaje.

Możesz nawet mieć świetny pomysł na historię, ale nie wiesz, jak zamienić go w coś, co ludzie będą czytać.

Nie zniechęcaj się — pisanie fascynującej historii może być wyczerpujące, nawet dla weteranów. Sprzeczne porady online mogą wprowadzić w błąd i sprawić, że będziesz chciał rzucić palenie, zanim zaczniesz.

Ale wiesz więcej niż myślisz. Historie nasycają nasze życie.

Codziennie opowiadamy i słyszymy historie w muzyce, telewizji, grach wideo, książkach, filmach, a nawet w związkach.

Większość opowiadań, niezależnie od gatunku, przedstawia głównego bohatera, który czegoś chce.

Jest potrzeba, cel, jakiś wysiłek, żeby to coś osiągnąć.

Postać rozpoczyna przygodę, podróż lub misję, napotyka przeszkody i ostatecznie ulega przemianie.

Praca nad opracowaniem takiej historii nadejdzie. Ale najpierw spójrzmy na podstawy.

Czym jest kreatywne pisanie?

To proza ​​(fikcja lub literatura faktu) opowiada historię.

Artykuły dziennikarskie, akademickie i techniczne przekazują fakty.

Kreatywne pisanie może też edukować, ale najlepiej, gdy jednocześnie bawi i porusza emocjonalnie czytelnika.

Pobudza wyobraźnię i trafia do serca.

Elementy kreatywnego pisania

Pisanie opowiadania jest jak budowanie domu.

Możesz mieć wszystkie odpowiednie narzędzia i pomysły projektowe, ale jeśli twój fundament nie jest solidny, nawet najpiękniejsza konstrukcja nie przetrwa.

Większość ekspertów od opowiadania historii zgadza się, że te 7 kluczowych elementów musi istnieć w historii.

1. Temat

Fabuła (więcej na ten temat poniżej) to to, co dzieje się w opowieści. Tematem jest, dlaczego tak się dzieje.

Zanim zaczniesz pisać, ustal, dlaczego chcesz opowiedzieć swoją historię.

• Jaką wiadomość chcesz przekazać?
• Czego nauczy czytelnika?

Oprzyj się pokusie wyraźnego określenia swojego tematu. Po prostu opowiedz historię i pozwól, aby miała swój własny punkt widzenia.

Okaż uznanie swoim czytelnikom. Subtelnie wpleć swój motyw w historię i zaufaj im, że to zrozumieją.

Mogą zapamiętać świetną fabułę, ale chcesz, aby myśleli o Twoim temacie długo po zakończeniu czytania.

2. Postacie

Każda historia potrzebuje wiarygodnych postaci, które czują się rozpoznawalne.

W fikcji twoim głównym bohaterem jest główny bohater, znany również jako główny bohater lub bohater/bohaterka.

Bohater musi mieć:

• wady do naprawienia
• potencjalnie heroiczne cechy, które pojawiają się w kulminacyjnym momencie
• łuk postaci (musi być inny, lepszy, silniejszy do końca)

Oprzyj się pokusie stworzenia doskonałego leadu. Idealne jest nudne. (Nawet Indiana Jones cierpiał na fobię przed wężami.)

Potrzebujesz także antagonisty, złoczyńcy, który powinien być równie groźny i przekonujący jak twój bohater.

Nie rób ze złego faceta złego tylko dlatego, że jest złym facetem. Uczyń go godnym wrogiem, podając motywy jego działań.

Złoczyńcy nie uważają się za złych. Uważają, że mają rację! W pełni zaokrąglony zły facet jest znacznie bardziej realistyczny i zapada w pamięć.

W zależności od długości twojej historii możesz również potrzebować ważnych członków obsady orbitalnej.

Zapytaj o każdą postać:

• Czego oni chcą?
• Co lub kto powstrzymuje ich przed jej zdobyciem?
• Co oni z tym zrobią?

Im więcej wyzwań napotykają twoi bohaterowie, tym bardziej są z nimi powiązani.

Podobnie jak w prawdziwym życiu, najtrudniejsze wyzwania prowadzą do największej transformacji.

3. Ustawienie

Ustawienie może obejmować lokalizację, czas lub epokę, ale powinno również obejmować wygląd, zapach, smak, dotyk i dźwięk rzeczy.

Dokładnie zapoznaj się ze szczegółami swojego otoczenia, aby było to przydatne w pisaniu, ale używaj tych szczegółów jako przyprawy, a nie dania głównego. Danie główne to fabuła.

Ale strzeż się.

Agenci i redaktorzy ds. przejęć mówią mi, że jednym z największych błędów popełnianych przez początkujących pisarzy jest poczucie, że muszą zacząć od opisania otoczenia.

To ważne, nie zrozum mnie źle. Ale pewnym sposobem na uśpienie czytelników jest obiecanie ekscytującej historii na okładce — tylko na początek z pewną odmianą:

Dom znajdował się w głębokim lesie otoczonym…

nie.

Zamiast opisywać swoje otoczenie, subtelnie ułóż je w historii.

Pokaż czytelnikom swoje ustawienie. Nie mów im. Opis jako osobny element spowalnia indeksowanie historii.

Nakładając warstwy na to, jak rzeczy wyglądają i brzmią, subtelnie rejestrujesz scenerię w teatrze umysłów czytelników.

Koncentrując się na akcji, dialogach, napięciu, dramacie i konflikcie, które zmuszają ich do przewracania stron, jednocześnie poznają Twoje otoczenie.

4. Punkt widzenia

POV to coś więcej niż wybór głosu, który wybierzesz do opowiedzenia swojej historii: pierwsza osoba ( ja, ja ), druga osoba ( ty, twój ) lub trzecia osoba ( on, ona lub ono ).

Określ swoją perspektywę (POV) dla każdej sceny — tę, która służy jako kamera i rejestrator — decydując, kto ma największą stawkę. Czyja to historia?

Podstawową zasadą jest to, że jesteś ograniczony do jednej postaci z perspektywy na scenę, ale ja wolę tylko jedną na rozdział, a najlepiej jedną na powieść.

Czytelnicy doświadczają wszystkiego w twojej historii z perspektywy tej postaci.

Aby uzyskać bardziej szczegółowe wyjaśnienie Voice i POV, przeczytaj Przewodnik pisarza po punkcie widzenia.

5. Fabuła

Jest to sekwencja wydarzeń, które składają się na historię — krótko mówiąc, co się dzieje. Albo zmusza czytelnika do ciągłego przewracania stron, albo odkłada książkę na bok.

Udana historia odpowiada:

1. Co się dzieje? (Intrygować)
2. Co to znaczy? (Temat: patrz wyżej)

Trenerzy pisania nazywają różne struktury fabularne różnymi nazwami, ale wszystkie są w dużej mierze podobne. Wszystkie takie struktury obejmują pewne odmiany:

• Otwieracz
• Podżegający incydent, który zmienia wszystko
• Seria Kryzysów budujących napięcie
• Punkt kulminacyjny
• Rezolucja (lub konkluzja)

Od tego, jak skutecznie stworzysz dramat, intrygę, konflikt i napięcie, zależy, czy uda ci się porwać czytelników od samego początku i utrzymać ich do końca.

6. Konflikt

Jest to silnik beletrystyki i ma kluczowe znaczenie również dla skutecznej literatury faktu.

Czytelnicy pragną konfliktu i tego, co z niego wynika.

Jeśli wszystko w twojej fabule idzie dobrze i wszyscy się zgadzają, szybko znudzisz czytelnika – główny grzech pisania.

Jeśli dwie postacie przyjaźnie rozmawiają, a scena wydaje się płaska (a tak będzie), wprowadź konflikt. Niech jeden powie coś, co wywoła burzę u drugiego, ujawniając głęboko zakorzenioną szczelinę.

Czytelnicy zostaną z tobą, aby dowiedzieć się, o co w tym wszystkim chodzi.

7. Rozdzielczość

Niezależnie od tego, czy jesteś Outlinerem, czy Pantserem, takim jak ja (tym, który pisze przy siedzeniu spodni), musisz mieć pojęcie, dokąd zmierza twoja historia.

O tym, jak spodziewasz się zakończenia historii, powinno informować każda scena i rozdział. Może się zmieniać, ewoluować i rozwijać, tak jak ty i twoi bohaterowie, ale nigdy nie pozostawiaj tego przypadkowi.

Trzymaj głównego bohatera w centrum uwagi do samego końca. Wszystko, czego nauczy się przez wszystkie komplikacje, w które go pogrążyłeś, powinno w końcu pozwolić mu stanąć na wysokości zadania i odnieść sukces.

Jeśli zbliżasz się do końca i czegoś brakuje, nie spiesz się. Daj swojemu zakończeniu kilka dni, a nawet kilka tygodni, jeśli to konieczne.

Przeczytaj wszystko, co napisałeś. Wybierz się na długi spacer. Pomyśl o tym. Przespać się z tym. Notatki Jota. Pozwól swojej podświadomości działać. Graj w gry typu „co by było, gdyby”. Sięgnij do serca i zapewnij satysfakcjonujące zakończenie, które rezonuje.

Daj swoim czytelnikom zwrot z inwestycji, czyniąc ją niezapomnianą.

Przykłady kreatywnego pisania

• Powieść
• Nowela
• Krótka historia
• Narracyjna literatura faktu
• Biografia
• Autobiografia
• Rozprawa
• Poezja
• Tekst piosenki
• Przemówienie
• Blog
• Dziennikowanie
• Scenariusz
• dramatopisarstwo

Wskazówki dotyczące kreatywnego pisania

W Jak napisać powieść omawiam każdy etap procesu pisania:

1. Wpadnij na świetny pomysł na historię.
2. Określ, czy jesteś Outlinerem, czy Pantserem.
3. Stwórz niezapomnianą główną bohaterkę.
4. Rozwiń swój pomysł na fabułę.
5. Zrób swoje badania.
6. Wybierz swój głos i punkt widzenia.
7. Zacznij in medias res (w środku rzeczy).
8. Zintensyfikuj problemy głównego bohatera.
9. Spraw, by sytuacja wydawała się beznadziejna.
10. Doprowadź to wszystko do punktu kulminacyjnego.
11. Pozostaw czytelników w pełni usatysfakcjonowanych.

Więcej do przemyślenia

1. Noś podkładkę do pisania, elektroniczną lub inną. Podoba mi się słynny notatnik Moleskine .

Pomysły mogą przyjść w każdej chwili. Nagraj pomysły na:

• Postacie
• Ustawienia
• Intrygować
• Zwroty akcji
• Dialog
• Wszystko, co może rozwinąć twoją historię

2. Zacznij od małego.

Poświęć trochę czasu na rozwijanie swojego rzemiosła i doskonalenie umiejętności przy mniejszych projektach, zanim spróbujesz napisać książkę.

Dziennik. Napisz biuletyn. Załóż bloga. Pisz krótkie opowiadania. Przesyłaj artykuły do ​​czasopism, gazet lub e-zinów.

Weź udział w szkole wieczorowej lub kursie online z dziennikarstwa lub kreatywnego pisania. Weź udział w konferencji pisarzy.

3. Rzuć doskonałość na wiatr.

Oddziel pisanie od edycji.

Za każdym razem, gdy piszesz pierwszy szkic, zdejmij czapkę perfekcjonisty. Możesz wrócić do trybu edytora do woli podczas poprawiania, ale na razie po prostu napisz historię.

Rozdziel te zadania i obserwuj, jak Twoja codzienna produkcja rośnie.

Czas zabrać się do pracy

Niewiele przyjemności w życiu można porównać do zagubienia się w świetnej historii.

Naucz się pisać kreatywnie, a postacie, które urodzisz, mają potencjał, by żyć w sercach przez lata.