Jak napisać złoczyńcę: 6 scen, których potrzebuje Twoja historia

Masz niesamowity pomysł na protagonistę, ale z jakiegoś powodu pomysł na fabułę nie ekscytuje Cię tak, jak oczekiwałeś. Brakuje ci przerażającego złoczyńcy i nie wiesz, jak napisać złoczyńcę, który wydaje się prawdziwy. To naprawdę podnosi stawkę.

To się wyróżnia.

Szpilka

Złoczyńcy czynią naszych bohaterów.

Bez Voldemorta Harry Potter jest tylko kolejnym młodym czarodziejem. Bez Moriarty'ego Sherlock Holmes jest po prostu wszystkowiedzącym w dziwnym kapeluszu. Bez Jokera Batman jest tylko bogatym kolesiem, który ma problemy z gniewem i ma zbyt dużo czasu.

Złoczyńcy są niezbędni. Bez nich nasi bohaterowie nie mogą zabłysnąć. Dlatego ważne jest, aby dać naszym złoczyńcom sceny, w których mogą nas zadziwić swoimi dziwactwami i przestraszyć nas swoją okrucieństwem.

Ale co czyni wielkiego złoczyńcę? W tym poście dowiesz się, jak napisać złoczyńcę — takiego, który zapada w pamięć bohaterowi — z sześcioma scenami, które znacząco różnią się od książek, w których złoczyńca jest po prostu, eh.

6 kluczowych scen do napisania dobrego złoczyńcy

Generalnie bohaterowie są przewidywalni i czasami nudni. Dopiero gdy wielki złoczyńca wprowadza chaos, dobry facet ma szansę pokazać nam, z czego są stworzeni.

Jednak nie wystarczy po prostu wskazać postać i powiedzieć: „To zły facet”. Musisz pozwolić czytelnikowi je poznać. Twój czytelnik musi zrozumieć, co je napędza.

A przede wszystkim twój czytelnik musi uwierzyć, że zły facet może pokonać bohatera i wygrać dzień.

Oto sześć scen, których możesz użyć do podkreślenia złoczyńcy, łuku postaci, ciemnej strony i wszystkiego innego złych facetów.

Scena #1: Backstory

Każdy zły zaczyna gdzieś.

Historia pochodzenia to wspaniały moment, w którym możesz pomóc czytelnikowi odnieść się do swojego złoczyńcy. W tym momencie historia złoczyńcy zostaje przeniesiona na pierwszy plan i na środek sceny. Tutaj ich człowieczeństwo prześwieca i możesz pociągnąć za serce swoich czytelników w sposób, który może skusić ich do spojrzenia na własne życie i wybory z punktu widzenia złoczyńcy.

Jako przykład weźmy doskonały film o superbohaterach Pixara, Iniemamocni.

Kiedy ujawnia się wielki zły syndrom, nie możemy powstrzymać się od współczucia dla niego po jego refleksji na temat odrzucenia go przez Pana Niewiarygodnego.

A może kiedy dowiemy się, dlaczego Kylo Ren przechodzi na Ciemną Stronę?

Nawet w animowanym świecie z bardzo rozciągliwymi matkami, które pozostają w domu, te postacie stają się bliskimi ludźmi. Są uczciwi i bezbronni. Mają emocje, a wszystko to wynika z motywacji ich postaci podczas gry.

Jeśli potrafisz uczynić walkę swojego złoczyńcy przesadną wersją czegoś, z czym wszyscy walczymy w prawdziwym życiu, Twoi czytelnicy zaczną je rozumieć na jeszcze głębszym poziomie, nawet jeśli będzie to trochę przerażające.

W końcu nie ma nic bardziej przerażającego niż współczujący złoczyńca, którym można się stać!

Scena #2: Pierwsze spojrzenie

Ważne są pierwsze wrażenia. Kiedy po raz pierwszy widzimy twojego złoczyńcę w pracy, musimy być zachwyceni. To ta pierwsza zbrodnia, pierwsze ostre słowo, pierwsze złe spojrzenie, które nada ton twojemu złoczyńcy.

Weźmy na przykład wprowadzenie Hannibala Lectera w Milczeniu owiec. W naprawdę przerażającej scenie agentka Clarice Starling musi zejść do dosłownego lochu, w którym przetrzymywani są najbardziej obłąkani, sadystyczni seryjni mordercy. Kiedy przechodzi obok kilku, w tym obrzydliwego zboczeńca imieniem Miggs, Starling przybywa do ostatniej celi zamieszkałej przez doktora Lectera.

Jednak nie znajduje potwora, który na nią czeka — przynajmniej nie na początku. Zamiast tego widzi mężczyznę stojącego spokojnie w celi z uprzejmym uśmiechem na twarzy. Jego pierwsze słowa do niej? "Dzień dobry."

Cóż za kontrast z tym, co było wcześniej! Jest coś niesamowicie upiornego w niespokojnym zachowaniu tego mężczyzny.

Jak ujawnia historia, Hannibal Lecter to nie tylko nadużywany motyw niezrozumianego złoczyńcy. Lecter to kryminalny geniusz, który popełnia szokujące czyny zła, dobrowolnie narażając przy tym życie Starling.

W wielu opowiadaniach pisarze często bronią tego, że we własnym umyśle złoczyńcy są bohaterami własnej historii. Są to złoczyńcy, którzy naprawdę wierzą, że to, co robią, jest słuszne, nawet jeśli ich działania są napędzane przez ich ego i błędne przekonania (weźmy Białą Wiedźmę w Lwie , Czarownicy i Szafie lub naprawdę dowolnego dyktatora w historii).

Hannibal Lecter może być jednym z niewielu wyjątków od tego tropu. Jest błyskotliwy, wyrafinowany i szalenie niebezpieczny. I jest właścicielem tego.

To część tego, co czyni go tak przerażającym. Zna błędy, które popełnia, i jest przez nie pobudzany.

To samo dotyczy Jokera z serii Mroczny Rycerz Christophera Nolana.

Film Batman z 1989 roku przedstawia Jokera w niezapomniany sposób, podobnie jak Mroczny rycerz z 2008 roku:

W obu filmach Joker robi bardzo złe rzeczy, które ujawniają pokręconą ciemną stronę ludzkiej psychiki. Obie sceny są niezwykle niezapomniane ze względu na to, jak mocno i zwięźle ukazują chęć złego faceta do krzywdzenia innych ludzi.

Nic i nikt nie może przekonywać Jokera. On chce spalić świat.

Więc zaplanuj i napisz scenę dla pierwszego spojrzenia twojego antagonisty, która zawiera wszystko, za czym się opowiada, i wyróżnia go jako naprawdę złego złoczyńcę.

Scena #3: Pierwsza konfrontacja

Ta scena pokazuje moment, w którym dwaj rywale (bohater i złoczyńca) oceniają się nawzajem.

Potraktujcie to jako rzut monetą przed meczem piłki nożnej, uścisk dłoni przed debatą polityczną. To wtedy, gdy twój złoczyńca i bohater spotykają się twarzą w twarz po raz pierwszy, a w tych minutach protagonista może osobiście przyjrzeć się, jak niebezpieczny jest naprawdę złoczyńca.

To wspaniała okazja, aby pokazać czytelnikowi, dlaczego złoczyńca będzie dobrą folią dla twojego bohatera.

Z tego powodu stawka jest podnoszona. Dużo.

Rozważ scenę, w której Thanos rozdrabnia Thora i Hulka na początku Avengers: Infinity War.

Szpilka

Albo kiedy Cersei i Jamie przyjeżdżają do Winterfell po raz pierwszy, od razu widzimy kontrast między nimi a Starkami.

Te kluczowe konfrontacje są najlepsze, gdy złoczyńca ujawnia szczelinę w zbroi twojego bohatera. Aż do tego momentu w historii sugerowałeś czytelnikowi, że bohater był silny i dobry; ale kiedy pokazujesz, że główny bohater nie może tak łatwo pokonać tego złego faceta, w historii pojawia się napięcie.

Czytelnik widzi, że nie wszystko jest tak perfekcyjne, a główny bohater czeka zacięta walka.

Pisanie o złoczyńcach to nie tylko wymyślanie potworności przyprawiających żołądek; chodzi o konflikt między dwiema siłami moralnymi. W tej pierwszej chwili konfliktu twój bohater musi odkryć, że siły zła zadają straszliwy cios.

Przygotuj więc świetną scenę, w której stoły się obracają, a moc bije tam i z powrotem między nimi, kończąc się twoim bohaterem na linach.

Jeśli chcesz stworzyć niezapomnianego złoczyńcę, o którym czytelnicy nie mogą przestać mówić, musisz pozwolić swojemu bohaterowi przegrać . . . Przynajmniej przez chwilę.

Pamiętaj, że nie wszyscy złoczyńcy to historie akcji. Spójrzmy na scenę z silniejszym psychologicznym naciskiem, pan Potter w To wspaniałe życie . Jak myślisz, jakie są postępujące komplikacje, z jakimi boryka się George Bailey, kiedy konfrontuje się z panem Potterem?

Jak mogłeś zrobić coś podobnego w swojej scenie starcia?

Scena #4: Tymczasowa porażka bohatera

Ten moment jest obowiązkowy w każdej historii.

Jeśli twój bohater zostanie powalony po pierwszej konfrontacji, musi nastąpić później scena, w której zostanie powalony .

Nikt nie lubi wybuchu — przynajmniej w powieści lub opowiadaniu.

Jeśli twoi bohaterowie wygrają przez całą grę lub jeśli naprawdę nie ma zagrożenia dla ich celów, twoi czytelnicy będą się nudzić. Musimy wiedzieć, że stawka jest realna. Zamiast tego, Twoi czytelnicy powinni zawsze kwestionować, czy ta historia zakończy się dobrze, aż do samego końca.

JK Rowling dokonała tego po mistrzowsku w całej serii o Harrym Potterze , a zwłaszcza w ostatniej książce, Harry Potter i Insygnia Śmierci.

Ostatnia książka to krwawa łaźnia dla dobrych facetów. Voldemort radzi sobie ze wszystkimi i ze wszystkim w prawie każdej scenie. A kiedy dobrzy ludzie wygrywają, o włos i koszt, który wiąże się z kilkoma ukochanymi życiami — najwyższą cenę.

To pokazuje, jak mroczna i niebezpieczna stała się seria od czasu pierwszej książki. Nie tylko wydaje się, że wszyscy są uczciwi, zaczynając od Moody'ego, ale za każdym razem, gdy Harry, Hermiona i Ron próbują zniszczyć horkruksa, ryzyko (które wpływa na ich przetrwanie) rośnie.

Bitwa z siłami Voldemorta kończy się śmiercią wielu ukochanych postaci. I nawet w końcowej konfrontacji powieści, w której Harry odważnie zapuszcza się do Mrocznego Lasu, by stawić czoła Temu, Którego Imienia Nie Wolno Wymawiać za (jak uważa) po raz ostatni, jest zadowolony z poświęcenia się, aby jego przyjaciele mogli relacja na żywo.

Łał. To straszne.

Ale przewiń na chwilę. Pamiętaj, że ta scena dotyczy chwilowej porażki głównego bohatera. Aby to osiągnąć, warto pokazać scenę, w której protagonista podczas walki ze złoczyńcą opiera się na starych zwyczajach lub błędnych wierzeniach, przez co ponosi wielką stratę.

w Harrym Potterze i Insygniach Śmierci ta scena jest najlepszą sceną, w której Voldemort, jego wrogowie, w tym Harry, mają szansę zebrać swoich zmarłych. Jednocześnie woła Harry'ego jako tchórza i zaprasza go do lasu.

Do tego momentu Harry i jego przyjaciele walczyli dzielnie, ale nie mogą pokonać Voldemorta, chyba że, jak Harry się dowiaduje, poświęci się.

Harry zdaje sobie sprawę, że przetrwanie przyjaciół Harry'ego nie może się zdarzyć, jeśli nie zmieni swojej strategii. Sama scena, która tego dowodzi, pokazuje porażkę Harry'ego z rąk złoczyńcy.

Chociaż Voldemort nie jest strasznym złoczyńcą, ponieważ większość prawdziwych ludzi ma skomplikowane poglądy na świat i rozwój postaci (co ma Voldemort, ale jest też czystym złem), jest typem złoczyńcy, który sprawia, że ​​czytelnicy ściskają książkę białymi knykciami, dopóki koniec.

Wskazówka dla profesjonalistów: Te sceny można osiągnąć tylko dzięki silnej strukturze. Musisz planować z wyprzedzeniem.

Musisz wcześniej zaplanować porażkę swojego bohatera, aby nie „oszukiwać” deus ex machina.

Jeśli zapiszesz swojego bohatera w kącie, musisz znać jego strategię wyjścia. Gdzieś podczas podróży protagonista musiał zbudować związek, nauczyć się umiejętności lub odkryć jakąś tajemną moc lub magię, która pozwala mu legalnie uciec przed losem, w którym się znalazł.

Dla Harry'ego Pottera, jak dowiadujemy się po tej scenie, jest to blizna.

Przez cały czas JK Rowling wiedziała, co to właściwie było (nie będę tego tutaj umieszczać, na wypadek, gdybyś jakoś nie wiedział) i dlaczego uratowałoby Harry'ego, gdyby dobrowolnie poświęcił się we właściwym momencie.

Więc Harry Potter nie oszukuje, mimo że Harry technicznie przeżywa śmierć. Wykonuje doskonały krok „Zmartwychwstania” w podróży swojego bohatera, ale to nie istniałoby bez Voldemorta.

Scena #5: Monolog

Monolog to moment, na który wszyscy czekamy, moment, w którym kochamy nienawidzić. James Bond jest przywiązany do stołu, gdy promień lasera powoli zbliża się do niego. Czując, że zwycięstwo jest nieuchronne, złoczyńca postanawia ujawnić swój mistrzowski plan.

My, publiczność, wiemy, że to pomyłka. Wiemy, że bohater ucieknie; a jednak zjadamy to, bo to tak ważny moment w historii.

Nie tylko podnosi stawkę konfliktu, dając nam wgląd w to, co się stanie, jeśli twój bohater nie podejmie wyzwania; daje nam również jasny obraz motywacji twojego złoczyńcy. Czy chce pieniędzy? Moc? A może po prostu chce patrzeć, jak płonie świat?

Kim jest maniakalny bohater, który powoduje cały ten chaos? W monologu zobaczymy świat oczami twojego złoczyńcy.

Pamiętaj, że monolog złoczyńcy stał się dobrze znanym motywem, więc podczas pisania tej sceny pamiętaj o dokonywaniu innowacyjnych wyborów. Jeśli nie znasz sposobu, w jaki Iniemamocni drażnią ten powszechny archetyp, obejrzyj ponownie film i zwróć uwagę, kiedy Syndrome ujawni swoją prawdziwą tożsamość.

Wskazówka dla profesjonalistów: Znajomość tej sceny pomoże ci zrozumieć każdy motyw, którego używa twój złoczyńca w każdej scenie, w której się pojawia. Tak więc, jeśli nie znasz tej sceny w swojej książce, spróbuj napisać ją przed wszystkimi innymi. Może ci to pomóc dowiedzieć się, jak wszystkie pozostałe pięć scen układa się na swoim miejscu!

Scena #6: Moment częściowego odkupienia

Tylko najlepsi złoczyńcy mają te sceny.

To wtedy przez krótką chwilę wierzymy, że zebra może zmienić swoje pręgi. To może trwać tylko ułamek sekundy, ale w tej scenie twój złoczyńca przekonuje nas, że może być szansa na ich odkupienie.

To Gollum, który wyznaje swoją lojalność Frodo przed próbą wejścia na ring dla siebie we Władcy Pierścieni . To Długi John Silver zdobył zaufanie Jima, zanim ujawnił się jako żądny skarbów buntownik na Wyspie Skarbów . W „Lewie, czarownicy i szafie ” to Biała Czarownica przekonuje Edmunda, że ​​po prostu chce poznać jego brata i siostry, sprawiając, że pomyśleliśmy przez ułamek sekundy, że może nie jest bezduszną, miażdżącą nadzieję, nienawidzącą świąt Bożego Narodzenia. potwór.

Jeśli twój złoczyńca może nas oszukać, pokochamy go za to.

Zahaczą nas i przykują naszą uwagę obiema rękami.

Daj swojemu złoczyńcy scenę

Aby napisać niezapomnianego bohatera, potrzebujesz złoczyńcy, który jest równie potężny – jeśli nie bardziej.

Pomyśl o tym: im większy protagonista, tym większy złoczyńca.

A ponieważ ciężko pracowałeś, aby stworzyć złoczyńcę, który da twojemu bohaterowi szansę na pokazanie nam, z czego jest zrobiony, musisz dać swojemu złemu miejsce, w którym może zabłysnąć.

Aby to zrobić, użyj sześciu scen omówionych w tym poście. Zbuduj im scenę i pozwól, aby ich występ nas zachwycił.

I zawsze pamiętaj, jak ważne jest podnoszenie stawki z każdą chwilą. W końcu w końcu wszystkie twoje sceny tworzą ostateczną rozgrywkę twojej historii między twoim bohaterem a złoczyńcą.

U progu twojej historii zobaczymy, z czego naprawdę zrobiony jest twój protagonista i złoczyńca.

Jakich scen lubisz używać do tworzenia wspaniałych złoczyńców? Dajcie znać w komentarzach .