Stan publicznych przeprosin w 2019 roku

Opublikowany: 2019-12-02

Są pewne granice, których nie przekraczasz. A w czasie zmian kulturowych te linie są wprawiane w ruch, gdy wszyscy staramy się wymyślić, jak stać się lepszymi i rozwijać się jako jednostki. Ten stan kulturowych zmian sprawia, że ​​ludziom, którzy dorastali w innym okresie, trudniej jest utrzymać się w granicach tego, co jest dopuszczalne. W przypadku osób publicznych brak zmian w czasie często wiąże się z wystawieniem publicznego listu z przeprosinami.

W 2019 r. oświadczenia te zostały wydane za różne rzeczy, począwszy od pracy z osobami, które zostały „anulowane”, przez samodzielne wygłaszanie nieczułych lub rasistowskich komentarzy, po popełnianie rzeczywistych przestępstw. A kiedy przyjrzysz się bliżej językowi publicznych przeprosin, wydaje się, że te stwierdzenia z czasem stały się mniej skuteczne.

Grammarly może pomóc Ci uzyskać właściwy ton
Wypróbuj nasz wykrywacz tonów!
Ucz się więcej

Jak napisać skuteczne przeprosiny

Jako punkt odniesienia, najlepiej odbierane przeprosiny zwykle zawierają trzy rzeczy: rzeczywiste przeprosiny (tak jak powiedzenie „przepraszam” zamiast nawiązywać do tego), wzięcie odpowiedzialności za wykroczenie i wyrażanie empatii. Tak wynika z oświadczeń Lisy Leopold, profesora anglistyki w Middlebury Institute of International Studies w Monterey, w podcaście zatytułowanym The Academic Minute, w którym omawia swoje badania dotyczące publicznych przeprosin.

Dobrym przykładem przeprosin, które wykorzystują te trzy atrybuty, jest Lady Gaga z początku 2019 roku, w wyniku jej wcześniejszej współpracy z R. Kelly.

W swoim oświadczeniu mówi, że jest jej przykro, mówi o swojej empatii dla kobiet, które zostały zranione przez R. Kelly i przyznaje się do swojego „pokręconego” myślenia o czasie. Same przeprosiny nie są idealne, a ona kontekstualizuje rzeczy, ale ogólnie wydaje się, że brzmi to prawdziwie.

Jak nie napisać skutecznych przeprosin

Porównaj to z nowszym przykładem, takim jak przeprosiny Neila deGrasse Tysona za jego tweet z sierpnia na temat masowych strzelanin, w którym porównał te liczby zgonów do takich rzeczy, jak samobójstwa i wypadki samochodowe. Mimo że użył słów „przepraszam”, stwierdził, że powodem jego przeprosin było „nie wiedział z góry, jaki efekt może mieć mój tweet”. A wcześniej w oświadczeniu powiedział: „Przeliczyłem się, że naprawdę wierzyłem, że tweet będzie pomocny dla każdego, kto próbuje ratować życie w Ameryce”. Ten język usuwa go z jego postrzeganej winy, co grozi dalszą alienacją ludzi i utrwalaniem negatywnych reakcji.

Jeszcze nowszym przykładem nieudanych publicznych przeprosin była odpowiedź Mario Lopeza po jego komentarzach na temat rodzicielstwa i dzieci transpłciowych. W oświadczeniu skierowanym do Page Six powiedział: „Komentarze, które poczyniłem, były ignoranckie i nieczułe, a teraz lepiej rozumiem, jak bardzo były krzywdzące. Byłem i zawsze będę gorącym zwolennikiem społeczności LGBTQ i zamierzam wykorzystać tę okazję, aby lepiej się edukować. Idąc dalej będę bardziej poinformowany i rozważny.”

Według standardów Leopolda można to uznać za odejście od najlepszych publicznych przeprosin, ponieważ nigdy nie używa wyrażenia „przepraszam”. I brzmi to pusto, biorąc pod uwagę pełny kontekst wypowiedzi, zwłaszcza, że ​​opiera się on na pasywnym języku, który implikuje mniejsze poczucie własności, dla podstawowych „przeprosin” („komentarze, które poczyniłem, były ignoranckie i nieczułe”, a nie „byłem ignorantem i nieczułym uwagi.")

Oczywiście istnieje wiele czynników, które przyczyniają się do skuteczności publicznych przeprosin. Postrzegana szczerość przeprosin, ich powód, sposób, w jaki zostały wygłoszone, kto został zraniony akcją, jak ludzie wcześniej czuli się wobec przepraszającego i potencjalnie, reperkusje lub akty skruchy – wszystko ma znaczenie i może zmienić wydany werdykt przez sąd opinii publicznej. I jak w przypadku każdej komunikacji, zawsze istnieje możliwość, że zostaniesz źle zrozumiany, nawet jeśli jest szczery. Dodatkową złożonością jest fakt, że te wypowiedzi mogą być postrzegane jako kontrola szkód, a nie szczery wyraz żalu i pokory.

Rozmiar i zakres przestępstwa też mają znaczenie. Ogólnie rzecz biorąc, im gorsze przestępstwo, tym mniej skuteczne wydają się przeprosiny w oczach opinii publicznej. Być może jest to funkcja idei, że większe przewinienia bardziej wskazują na to, kim naprawdę jest dana osoba, a zatem sprawia, że ​​mniej zasługuje na przebaczenie. Przecież zmiana jest łatwiejsza do przeprowadzenia na mniejszą skalę, więc w takich przypadkach trudniej jest uwierzyć lub zaakceptować przeprosiny. Niezależnie od tego, faktem jest, że zmieniają się standardy akceptowalnego zachowania. Dla niektórych jest to prędkość zawrotna, podczas gdy dla innych nie jest wystarczająco szybka. I chociaż ta rozbieżność musi powodować napięcie i reakcje na takie rzeczy, jak publiczne przeprosiny, jest to również część tego, co napędza rozmowę dalej i ostatecznie prowadzi do zmiany.