Obróbka działki: 4 proste kroki do zaplanowania drugiego szkicu opowieści

Pierwsze szkice są brzydkie, tak jak miały być. Szczerze mówiąc, jeśli twój pierwszy szkic nie jest pełen powtarzających się zdań, dziur w fabule i słabo rozwiniętych postaci, możesz robić coś złego. Po wykonaniu najtrudniejszej części przechodzisz do drugiej wersji roboczej — ale jak napisać drugą wersję roboczą?

Na początek musisz napisać opracowanie fabularne.

Szpilka

Drugi szkic to miejsce, w którym twoja historia naprawdę się łączy. W tym miejscu dowiadujesz się wszystkiego, co nie działało w pierwszej wersji roboczej i naprawiasz to – lub traktujesz . Podoba mi się słowo „uczta”, ponieważ na pierwszy szkic wygląda jak pacjent — nie jest zły, po prostu jest chory i wymaga, abyś pobawił się w lekarza opowiadania i ulepszył go.

Na szczęście proces ulepszania historii i budowania solidnych podstaw pod drugą wersję roboczą nie musi być trudny. Można to łatwo zrobić za pomocą obróbki działki.

W tym artykule dowiesz się, czym jest traktowanie fabuły i dlaczego napisanie obróbki fabuły może pomóc w ukierunkowaniu drugiej wersji roboczej.

Co to jest obróbka działki?

Traktowanie fabuły jest dokładnie tym, na co wygląda — planem potraktowania twojej fabuły.

Zdejmij na chwilę swoją autorską czapkę i załóż czapkę lekarską. Jeśli pacjent przyjdzie do Ciebie i stwierdzi, że jest chory? Jakie są logiczne kroki, które należy podjąć?

Po pierwsze, prawdopodobnie chciałbyś poznać ich objawy. Co dokładnie jest nie tak z pacjentem, który wymaga naprawy?

Po drugie, chciałbyś dowiedzieć się, dlaczego doświadczają objawów. Kaszel i kichnięcie mogą być spowodowane wieloma rzeczami, podobnie jak dziura w fabule i kiepski rozdział mogą się zdarzyć z wielu powodów.

Po trzecie, chciałbyś zdecydować, jakie jest najlepsze lekarstwo. Każdy problem ma rozwiązanie. A jeśli nie, wykonaj operację i całkowicie ją wytnij.

Po czwarte, chciałbyś opracować plan uzdatniania działki.

Naprawianie poszczególnych problemów niekoniecznie dotyczy całej książki. Nie chciałbyś mówić komuś, żeby wziął mnóstwo leków bez uprzedniego rozważenia skutków ubocznych. Chcesz mieć możliwość przyjrzenia się wszystkim zmianom naraz, decydowania o tym, jak wpływają na siebie nawzajem, eliminowania nowych problemów, które mogły się pojawić, i wygładzania wszystkiego tak bardzo, jak to tylko możliwe.

Ten ostateczny plan jest twoją fabułą.

4 proste kroki, aby potraktować swoją historię

Chciałbym zacząć od pokazania wam fragmentu opracowania fabularnego do mojej powieści Headspace.

Szpilka

Warto wspomnieć, że pierwszy i drugi szkic Headspace były bardzo różne. Pierwszy szkic był tak okropny, że prawie nie przeszedłem do drugiego. Przed Headspace nigdy nie wychodziłem poza pierwszy szkic książki, więc pomysł, żeby to zrobić, był strasznie zniechęcający. Nie wspominając, że nie mogłem znaleźć najlepszego sposobu na edycję — dla mnie.

To wszystko było dość zniechęcające.

Ale kochałem moją historię i chciałem dać jej prawdziwą szansę. W końcu, po pewnym oszołomieniu i łowieniu, wraz z pewnymi eksperymentami, wymyśliłem własny plan edycji, który następnie zaowocował własnym sposobem traktowania fabuły.

Zrobiłem to w trzech krokach.

Krok 1: Podsumuj i zdiagnozuj

Otwórz nowy dokument Word (lub cokolwiek, czego używasz do pisania). Następnie otwórz swoją pierwszą wersję roboczą.

Przeczytaj swój pierwszy szkic. Naprawdę to przeczytaj i spróbuj pomyśleć o tym, co wydarzyło się w tym rozdziale.

• Czy to, co chciałeś, aby się wydarzyło w rozdziale?
• Czy robi to, czego potrzebujesz?
• Czy czegoś brakuje?
• Czy chcesz, żeby płynął inaczej?

Po zastanowieniu się nad tymi pytaniami napisz podsumowanie rozdziału w swoim nowym dokumencie. Nie jest to podsumowanie rozdziału, tak jak zostało napisane w pierwszej wersji roboczej, ale podsumowanie tego, jak wolisz, aby pierwszy szkic wyglądał.

Zanotuj, co działa, a co nie. To podsumowanie może być tak długie lub krótkie, jak potrzebujesz, o ile zawiera wszystkie szczegóły potrzebne do napisania drugiej wersji roboczej.

W moim przykładzie powyżej, oryginalny rozdział dziesiąty Headspace nie miał miejsca w mieście, ale na dachu o ograniczonej przestrzeni. Napisałem to podsumowanie z nowym ustawieniem, zachowując niektóre szczegóły bez zmian. Użyłem czerwonego tekstu, aby zostawić dla siebie notatki, które nie są bezpośrednio częścią streszczenia.

Na przykład tam, gdzie część oryginalnego tekstu mogłaby działać w nowej wersji roboczej, zostawiłem notatkę „pająk w większości OK”, więc wiem, że mogę tę część poddać recyklingowi. Jest to stosunkowo krótkie podsumowanie rozdziału, ponieważ zawiera pewne ponownie wykorzystane materiały.

Mam podsumowania rozdziałów, które zajmują całą stronę, ponieważ potrzeba wielu zmian, a także podsumowania, które po prostu mówią „ten rozdział jest w porządku”.

Wprowadzając zmiany, zastanów się, dlaczego je wprowadzasz. Może to spowodować zmiany w innych rozdziałach, i to jest w porządku.

Cały ten proces pozwala na edycję fabuły na kilku krótkich stronach, a nie na 350-stronicowej książce.

Krok 2: Dołącz uwagi dotyczące wersji

Być może pamiętasz listę wersji , którą zachowałeś podczas pisania pierwszej wersji roboczej. Teraz nadszedł czas, aby to wyrwać. Po zakończeniu streszczenia książki wyjmij listę i przeglądaj ją pojedynczo. Zobacz, jak każdy z nich włącza się do nowych wersji roboczych – lub nie.

Powodem, dla którego robisz ten krok, zamiast próbować włączyć wszystkie notatki na początku, jest to, że twój proces myślowy może i będzie się zmieniał podczas pisania książki. Pamiętasz, co powiedziałem o tym, jak ważne jest dokończenie twojej historii ? Twoje przemyślenia na temat wcześniejszych notatek prawdopodobnie zmienią się, zanim dotrzesz do końca pierwszej wersji roboczej.

Przyjrzyj się każdej notatce i zdecyduj, czy to:

1. Warto włączyć do nowego projektu lub
2. Już nieistotny

W powyższym przykładzie napisałem czerwoną notatkę, aby podkreślić uczucia bohatera. To była notatka z listy wersji i postanowiłem ją zachować, ponieważ nadal jest przydatna i aktualna. Wiele innych notatek nie dotarło.

Pamiętaj, że tylko dlatego, że zrobiłeś notatkę na swojej liście wersji, nie oznacza, że ​​koniecznie musisz znaleźć dla niej miejsce. Historia to żywa istota. Zmienia się i ewoluuje, jak mówisz.

Ostatecznie chodzi o wybranie tego, co jest najlepsze dla Twojej książki.

Krok 3: Wygładź plan

Moje opracowania fabularne zwykle kończą się na około dwudziestu do trzydziestu stron. Nie ma sztywnej liczby określającej, jak długo powinna trwać obróbka fabuły, ale chcesz, aby była wystarczająco długa, aby zawierała wszystkie potrzebne szczegóły i wystarczająco krótka, aby można było edytować fabułę bez poczucia, że ​​redagujesz całą książkę.

Po przerobieniu rozdziałów tak, jak lubisz i dołączeniu wszystkich notatek, które uważasz za ważne, odłóż traktowanie fabuły.

Zgadza się. Odsuń się od tego.

Prawdopodobnie słyszałeś, jak ludzie rozmawiali o odkładaniu książki na miesiąc, a potem wracaniu do niej ze świeżymi oczami. Traktowanie fabuły jest takie samo. W zasadzie właśnie napisałeś całe podsumowanie drugiej wersji roboczej w stosunkowo krótkim czasie. Odsuń się od kilku dni, aby dać sobie szansę na odświeżenie.

Kiedy wrócisz, przeczytaj cały opis fabuły i jako siebie następujące pytania:

• Czy historia płynie tak, jak chcesz?
• Czy istnieją oczywiste dziury w fabule, które nadal wymagają zatkania?
• Czy wprowadzone zmiany są ze sobą spójne? Jeśli nie, co należy zmienić?
• Czy twoje postacie są silniejsze niż w pierwszej wersji? Jeśli nie, co jeszcze należy zrobić, aby je wzmocnić?

Jeśli jest coś jeszcze, co chcesz naprawić pod względem fabuły, teraz jest czas, aby to zrobić. Naprawianie czegoś, co dotyczy fabuły, jest o wiele łatwiejsze niż naprawianie tego podczas pisania książki.

Korzystanie z obróbki działki

Traktując fabułę jako przewodnik, pisanie drugiej wersji roboczej będzie znacznie łatwiejsze. Prawdopodobnie będziesz trzymać się swojego traktowania fabuły znacznie bliżej niż w przypadku listy scen , ponieważ twoje traktowanie fabuły jest znacznie ściślejsze, bardziej ustrukturyzowane i lepiej przemyślane.

Ale czy musisz ściśle trzymać się traktowania fabuły?

Oczywiście nie. Powyższy przykład z mojej powieści w rzeczywistości nie jest bardzo bliski temu, jak ten rozdział zakończył się. Skończyło się na tym, że zamieniłem niektóre postacie i interakcje oraz trochę zmieniłem dynamikę relacji.

Posiadanie przewodnika było bardzo pomocne jako punkt wyjścia. W rzeczywistości w mojej obecnej książce, Master of the Arena , przechodziłem przez ten proces wiele razy – szkic pierwszy, opracowanie fabuły, szkic drugi, ponowne opracowanie fabuły, szkic trzeci, ponowne opracowanie fabuły. Każda iteracja zbliży Cię do książki, którą próbujesz napisać, a każdy szkic będzie trochę łatwiejszy.

Weź głęboki oddech i wypróbuj to podejście do własnej historii — lub wypróbuj je, a następnie dostosuj, aby stworzyć modelowe podejście do historii, które działa dla Ciebie.

Jak przygotowujesz się do drugiego szkicu? Jakich strategii używasz, aby napisać traktującą historię? Daj nam znać w komentarzach.