Fraza partycypacyjna i fraza gerundia - jaka jest różnica?

Na początku nie jest łatwo zidentyfikować frazę gerundialną w porównaniu z frazą imiesłowową.

Oba używają imiesłowu teraźniejszego, który jest formą ing czasownika.

Dla wielu pisarzy fraza odczasownikowa i imiesłów czasu teraźniejszego mogą być czasami nieco mylące.

To dlatego, że słowa i czasowniki kończące się na ing mogą tworzyć różne części mowy i mają tak wiele zastosowań.

Co to jest imiesłów czasu teraźniejszego?

Imiesłów czasu teraźniejszego jest czasownikiem zakończonym na ing , w przeciwieństwie do imiesłowu czasu przeszłego, który kończy się na ed .

Może to być czasownik w formach ciągłych, takich jak ja biegnę, on biegał lub biegał.

Jednak może również pełnić funkcję przymiotnika — na przykład interesująca książka, niepokojący pomysł lub frustrujące doświadczenie.

To samo słowo, gdy jest gerundium, działa jako rzeczownik.

Może być również podmiotem zdania. Przykłady: pływanie jest zabawne, sprzątanie jest nużące lub czytanie jest relaksujące.

Ale we frazie imiesłowowej imiesłowy czasu teraźniejszego i przeszłego zawsze działają jako przymiotnik, modyfikując rzeczowniki i zaimki.

Oznacza to jednak, że grupa słów w języku angielskim, które kończą się na ing , może być trudna do sklasyfikowania.

Musisz wiedzieć, jak identyfikować je gramatycznie i używać ich poprawnie.

Jest jednak kilka dobrych wiadomości.

W przeciwieństwie do nieregularnych imiesłowów czasu przeszłego, które mogą kończyć się na ed, en lub t, forma ing nie ma nieregularnych form.

Co to jest fraza partycypacyjna?

Czy można się dziwić, że imiesłów rzeczownikowy ma formę przymiotnikową?

Jeśli dotarłeś do tego artykułu, pytając Google, czym jest imiesłów, nie czuj się źle.

Prawidłowy termin to wyrażenie imiesłowowe . Wątpię jednak, by ktokolwiek nie zgodził się, że albo forma przymiotnika, albo rzeczownik złożony są dopuszczalne.

Jest to fraza, która może wyglądać jak fraza czasownikowa. Ale jest to przymiotnik opisujący lub modyfikujący rzeczownik. Rzeczownik jest zazwyczaj podmiotem zdania.

Wyrażenie często rozpoczyna zdanie przed aktywną klauzulą ​​podmiot-czasownik. Działa podobnie do tego, jak użyłbyś wyrażenia przyimkowego. Ale można go użyć w dowolnym miejscu w zdaniu.

Szczególnie w beletrystyce jest to bardzo powszechne. Ale jest również często używany w artykułach.

Oto kilka przykładów.

Przeglądając swoją listę rzeczy do zrobienia , John zdaje sobie sprawę, że czeka go bardzo długi dzień.

W tym prostym przykładzie wyrażenie modyfikuje Jana, podmiot zdania.

Mogłoby się wydawać, że czynnością lub czasownikiem jest biec. Ale opisuje Johna i wyjaśnia, dlaczego czeka go bardzo długi dzień. Aktywny czasownik w zdaniu to zrealizować.

Spiesząc się do wyjścia z biura , Mary zapomniała płaszcza i parasola.

Tutaj pierwsza klauzula mówi nam, dlaczego Maryja zapomniała płaszcza i parasolki. Aktywny czasownik to zapomnieć i nie spieszyć się.

Przestraszony hukiem pokazu sztucznych ogni mój pies schował się pod stół.

Tutaj przedmiotem czasownika ukrywać się jest stół. Dlaczego pies tam był? Ponieważ był przerażony. Oczywiste jest, że przymiotnik utworzony przez frazę imiesłowową spowodował, że pies się ukrył.

Możesz dodać wyrażenie imiesłowowe w środku lub na końcu zdania.

Królowa, uśmiechając się i machając, powitała tłum.

Mary zrzuciła buty i rozpuściła włosy, wyczerpana i zmęczona długim dniem w biurze.

Jest to również możliwe, gdy imiesłów jest dopełnieniem następującym po przyimku.

Nie podnosząc wzroku, mój szef wymamrotał „nie” na moją prośbę o urlop.

Po przybyciu do pracy John robi swoją zwykłą filiżankę kawy.

Czy zawsze potrzebny jest przecinek?

Tak, w większości przypadków.

Jedynym momentem, w którym nie potrzebujesz przecinka, jest sytuacja, w której wyrażenie imiesłowowe opisuje słowo lub podmiot bezpośrednio po nim.

Nie jestem pewien, ale wydawało mi się, że widziałem Ryana biegnącego dziś rano na autobus.

Przewracając powoli strony, Megan skupiła się na nauce.

Sięgnął po stary album ze zdjęciami, schowany daleko w tyle szafki.

Paznokciem kciuka Peter otworzył pokrywę baterii.

Powiązana lektura: Kiedy używać przecinka przed lub po ale

Uważaj na zwisające imiesłowy

Zwisający modyfikator lub imiesłów może wystąpić, gdy użyjesz imiesłowu na początku zdania.

Dzieje się tak, gdy modyfikowany rzeczownik nie występuje bezpośrednio po przecinku. Dlatego nazywa się to wiszące.

Sfrustrowany do granic złości dyrektor ponownie zrewidował słabe wyniki sprzedaży . Błędny

W tym zdaniu wydaje się, że słaba sprzedaż jest sfrustrowana. Aby to naprawić, musimy przenieść podmiot przed obiektami pośrednimi.

Sfrustrowany do granic złości reżyser po raz kolejny zrecenzował słabe wyniki sprzedaży. Prawidłowy

Zawsze opłaca się, aby fraza opisowa była jak najbliżej tematu.

W ten sposób unikniesz ryzyka dezorientacji czytelnika lub tworzenia zwisających modyfikatorów.

Uważaj na frazę gerund i imiesłów

Kiedy używasz imiesłowu teraźniejszego w zdaniu, ważne jest, aby rozpoznać, kiedy w rzeczywistości jest to gerund.

Sposobem na powiedzenie jest wiedzieć, że gerund działa jak rzeczownik, a nie jak przymiotnik.

Prawdopodobnie znasz gerundium używane do wyrażenia ulubionej czynności, preferencji lub niechęci.

Używamy go na przykład po czasowniku „cieszy się”, „kocha” i „adoruje”.

Lubi tańczyć i śpiewać .

Joe uwielbia biegać po lesie.

Marta uwielbia pływać i jest to jeden z jej ulubionych sportów.

Woli czytać prawdziwą książkę niż e-book.

Moja żona nie lubi prasowania .

Ale dużym problemem jest rozpoznanie, kiedy gerundium jest podmiotem zdania. Wtedy nie jest to przymiotnik, jak w zdaniu partycypacyjnym.

Codzienne śniadanie jest bardzo dobre dla zdrowia.

Wiedza o tym, jak rozpoznać gerundium, jest kluczem do zrozumienia struktury zdania.

Wchodzenie na teren budowy bez kasku jest zabronione.

Po dwukrotnym przeczytaniu książki nadal nie rozumiałam fabuły.

Przed meczem zawsze przeprowadzam rozgrzewkę.

Streszczenie

Podobnie jak w przypadku wielu form gramatycznych, kluczem do zrozumienia, w jaki sposób uzyskać właściwą frazę gerunda i imiesłowu, jest określenie podmiotu zdania.

Drugi to identyfikacja rzeczowników i czasowników oraz słów, które je modyfikują, takich jak przymiotniki i przysłówki.

Gdy będziesz w stanie zrobić te dwie rzeczy, wszystko stanie się łatwiejsze do zrozumienia i będziesz mógł poprawić wszelkie błędy.

W przypadku wyrażeń imiesłowowych należy wyraźnie zaznaczyć, że opisuje się podmiot zdania. Jeśli używasz imiesłowu teraźniejszego i nie ma jasnego podmiotu, prawdopodobnie używasz gerunda.

Powiązana lektura: Nastroje gramatyczne na piśmie