10 przykładów Ody do zbadania

Oda składa hołd osobie lub przedmiotowi, a te przykłady ody pomogą ci zrozumieć ten typ poezji.

Oda to popularny rodzaj wiersza w języku angielskim. Jest to poemat liryczny, który w wzniosły sposób odnosi się do jednego konkretnego tematu.

Innymi słowy, oda wychwala osobę, przedmiot lub wydarzenie. Ten styl poezji wywodzi się ze starożytnej Grecji i Rzymu, ale przenosi się również do współczesnego pisma angielskiego.

Aby lepiej zrozumieć, czym jest oda, spójrz na te najlepsze przykłady ody.

1. „Ody” Horacego

Rzymski poeta Horacy faktycznie napisał zbiór czterech tomów łacińskiej poezji lirycznej, a jego poetycka forma przygotowała grunt pod inną poezję odową. W rezultacie jego książki zajmują pierwsze miejsce na liście najlepszych przykładów ody, bo w pewnym sensie był ojcem tego poetyckiego środka.

Oda horacjańska to poemat liryczny składający się z dwóch lub czterech wersów o tym samym metrze, długości i schemacie rymów. Jego ody mają tendencję do mówienia o życiu codziennym, a nie o wzniosłych i formalnych tematach.

„Carpe diem, quam minimum credula postero.
(Zrywaj dzień [bo jest dojrzały], jak najmniej ufając jutrze.)”

Horacy

2. „Olimpijska Oda 1” Pindara

Starożytny grecki poeta Pindar napisał ody do atletycznych zwycięstw olimpijczyków, a jego dzieła literackie są nieco trudne do odczytania. Zasługują jednak na miejsce na tej liście ze względu na ich wkład w gatunek. Starożytni Grecy często śpiewali te ody zwycięskim sportowcom po zakończeniu igrzysk.

Ody Pindara stały się jednym z głównych typów odów, znanych ze ścisłego stosowania strofy (dwie lub więcej wersów powtórzonych jako całość), antystrofy (tematyczna przeciwwaga strofy) i epody (zakończenie z własnym metrum i długością). Mają również nieregularne długości linii i wzory rymów.

„Stworzenia na jeden dzień! Co to jest mężczyzna?
Czym on nie jest? Sen o cieniu
jest naszą śmiertelną istotą. Ale kiedy przychodzi do mężczyzn
Blask wspaniałości dany z nieba”

Pindar

3. „Oda o przeczuciach nieśmiertelności ze wspomnień wczesnego dzieciństwa” Williama Wordswortha

Jeden z najbardziej znanych wierszy Wordswortha, „Oda o imitacjach nieśmiertelności ze wspomnień z wczesnego dzieciństwa”, opowiada o tym, jak dziecko przechodzi od niewinności i miłości do natury do dorosłości, tracąc to połączenie.

Oda nie ma wyraźnego schematu rymów i ma 11 strof o różnej długości. Wykorzystuje kilka różnych wzorów, aby ustawić nastrój utworu.

„Tęcza przychodzi i odchodzi,
I piękna jest Róża,
Księżyc raduje się
Rozejrzyj się wokół niej, gdy niebiosa są nagie”

Williama Wordswortha

4. „Oda do zachodniego wiatru” Percy'ego Bysshe Shelleya

Napisana przez angielskiego poetę romantycznego Percy'ego Bysshe Shelleya „Oda do zachodniego wiatru” mówi o zachodnim wietrze jako sile śmierci i rozkładu. Jak pisze mówca, wita śmierć i nadchodzące odrodzenie, które ze sobą niesie.

Shelley po mistrzowsku wplata aliterację w swój wiersz, gdy mówi o „dzikim zwycięstwie na Zachodzie”. Wykorzystuje terza rima , formę poezji, która ma trzywersowe strofy z rymem w pierwszej i trzeciej linii.

„O dziki zachodni wiatr, ty tchnieniu istoty jesieni,
Ty, od którego niewidzialnej obecności liście umierają
Są pędzeni, jak duchy przed uciekającym czarodziejem”

Percy Bysshe Shelley

5. „Oda do zmarłych konfederatów” Allena Tate'a

W „Odie do zmarłych Konfederatów” poeta i krytyk Allen Tate oddaje hołd żołnierzom Konfederacji pochowanym na południowym cmentarzu. Nie jest to po prostu oda. Służy również jako metafora własnego niespokojnego umysłu poety.

Jest to długi wiersz, który ma 14 różnych części. Zawiera sporo refleksji nie tylko o żołnierzach, ale także o grobie i samej śmierci.

„Rząd po rzędzie z całkowitą bezkarnością
Nagrobki oddają swoje nazwy żywiołowi,
Wiatr szumi bez pamięci;
W rozdartych korytach rozłożone liście”

Allena Tate'a

6. „The Progress of Poesy” Thomasa Graya

W „The Progress of Poesy” Thomas Gray tworzy wiersz w formie ody Pindaric z trzema triadami. Każda triada ma strofę, antystrofę i epodę.

Ten wiersz wychwala naturę i sztukę i koncentruje się głównie na poezji jako formie sztuki. Mówi o roli, jaką angielskie wiersze odegrały w rozwoju poezji jako formy literatury.

„Zbudź się, liro eolska, zbudź się,
I dajcie się zachwycić wszystkim drżącym strunom.
Z harmonijnych źródeł Heliconu
Ich labirynt wymaga tysiąca strumieni.

Tomasz Gray

7. „Oda do słowika” Johna Keatsa

John Keats był mistrzem ody horacjańskiej, a „Oda do słowika” jest jednym z takich przykładów. Ten wiersz ma typowy wzór dziesięciu zwrotek z różnymi metrami w całej odie.

W „Odie do słowika” Keats zastanawia się nad emocjami bólu i smutku, badając śmiertelność i tragedię starzenia się. Słowik jest odbiciem nieśmiertelności, ponieważ jego pieśń trwa nadal po odejściu mężczyzny.

„Boli mnie serce i boli senne odrętwienie
Mój zmysł, jakby pijany cykuty,
Albo opróżnić jakiś tępy opiat do kanalizacji
Minęła minuta i osłony Lethe zatonęły”

Johna Keatsa

8. „Oda do greckiej urny” Johna Keatsa

Inny wiersz Keatsa, „Oda do greckiej urny”, odnosi się do obrazów zatrzymanych w czasie na bokach urny. Osoba mówiąca w wierszu zastanawia się, jakie historie mogą opowiedzieć ludzie na tych obrazach.

Wiersz ten składa się z pięciu zwrotek, z których każda ma dziesięć wersów i jest dokładnie zgodna z pentametrem jambicznym. Używają również schematu rymów ABABCDE.

„Ty wciąż nieskrępowana oblubienica spokoju,
Ty przybrane dziecko ciszy i powolnego czasu,
Sylvański historyk, który nie może tego wyrazić
Kwiecista opowieść słodsza niż nasz rym:

Johna Keatsa

9. „Oda do jesieni” Johna Keatsa

Keats ma jeszcze jeden wiersz na tej liście. „Oda do jesieni” to najczęściej antologizowany angielski wiersz. Odkrywa piękno pory roku i melancholijny nastrój, który pojawia się, gdy jesień przechodzi w zimę.

Ta oda ma strofy po 11 wersów każda i rymowany czterowiersz ABAB, po którym następują trzy nierymowane wersety przed powrotem do nowej zwrotki.

„Czas mgieł i łagodnej płodności,
Bliski serdeczny przyjaciel dojrzewającego słońca;
Konspirowanie z nim jak załadować i pobłogosławić
Z owocami pną się winorośle, które otaczają strzechę;

Johna Keatsa

10. „Oda o samotności” Aleksandra Pope'a

„Oda do samotności” to najstarsze znane dzieło Aleksandra Pope'a. Ta horacjańska oda bada, w jaki sposób mówca woli samotność i ciężką pracę od życia pełnego towarzystwa i luksusu.

Ta oda jest zgodna ze schematem rymów ABAB, z pięcioma zwrotkami po pięć wersów każda.

„Szczęśliwy człowiek, którego życzenie i troska
Kilka ojcowskich akrów związanych,
Zadowolony z oddychania swoim rodzimym powietrzem,
Na własnym gruncie”.

Aleksander Papież

Zasoby poezji

10 przykładów sonetów od starożytnych Włoch do dziś

10 najlepszych przykładów haiku do rozważenia

10 przykładów ballad, których każdy powinien się nauczyć

10 najlepszych przykładów konkretnych wierszy

10 najlepszych przykładów limeryków, które cię rozśmieszą

Przykłady darmowych wierszy: 12 najlepszych wierszy do rozważenia

10 najlepszych przykładów wierszy ekfrastycznych

Przykłady wierszy Villanelle do przestudiowania

10 najlepszych przykładów epigramów