Jak napisać dziennik: krok po kroku

Chcesz wiedzieć, jak pisać dziennik?

Od dwudziestu lat prowadzę dzienniki w różnych formach z przerwami. Pisanie dziennika to umiejętność, która wymaga zaangażowania, praktyki i uczciwości. To także doskonała praktyka dla kreatywnych i odnoszących sukcesy ludzi.

I każdy może to zrobić!

W tym artykule opisano krok po kroku, jak pisać dziennik, i podano kilka zaawansowanych wskazówek. Ale po pierwsze, po co w ogóle zawracać sobie głowę prowadzeniem dziennika?

Korzyści z pisania dziennika

Dziennikarstwo to świetne zajęcie dla pisarzy i twórców. Od lat prowadzę dziennik i polecam go wielu pisarzom.

Rozpoczęcie codziennej praktyki w dzienniku jest łatwe i nie zajmuje dużo czasu. Ale po co w ogóle prowadzić dziennik?

Aby odpowiedzieć na to pytanie, zbadajmy, w jaki sposób niektórzy znani pisarze dzienników podeszli do tego rzemiosła.

1. Prowadzenie dziennika kultywuje codzienny nawyk pisania

Zawsze, gdy unikam pisania, ponieważ jestem zmęczony, znudzony lub pozbawiony pomysłów, przypominam sobie o znaczeniu dyscypliny.

Prawie każdy pisarz, o którym czytałem, poświęcił się, by kontynuować swoją pracę. Wstawali wcześnie lub pracowali do późna w nocy i pisali, bo musieli, a nie tylko wtedy, gdy czuli natchnienie.

Podobnie jak wielu znanych pisarzy dzienników, Virginia Woolf trzymała swój z ołówkiem i papierem. Notowała wpisy codziennie rano aż do wczesnego popołudnia.

O swojej rutynie, zwykłych chwilach pisała:

„Na ogół piszę z zapałem i łatwością do 12.30 i tak robię moje dwie strony. Więc będzie zrobione, przepisane, czyli za 3 tygodnie, prognozuję od dziś”

Cheever opłakuje swój brak dyscypliny w swoich dziennikach.

Jednak we wpisie napisanym na krótko przed śmiercią w 1982 roku przyznaje, że posiadał tę istotną i odchodzącą osobistą siłę, która pochodzi z przestrzegania rutyny pisania.

„Wspiąłem się z łóżka na drugim piętrze, aby dotrzeć do tej maszyny do pisania. To było osiągnięcie. Nie rozumiem, co się stało z dyscypliną czy charakterem, które przywiodły mnie tutaj przez tyle lat” – pisze.

2. Księgowanie Dokumentuje Twoje życie

Tak, dyscyplina jest ważna, ale nie kosztem codziennego życia. Przez długi czas myślałem, że nie ma nic ważniejszego niż wypełnienie pustej kartki zdaniami.

Teraz spędzam czas biegając, czytając, podróżując, spotykając się z przyjaciółmi i siedząc cicho. Robię inne rzeczy, które nie są pisaniem. I jest mi z tym dobrze.

Nawet jeśli znalazłeś pasję, poboczne zainteresowania są niezbędne. Kiedy grozi ci wypalenie, poświęcenie czasu na poboczne zainteresowania podsyci żar tego, co cię inspiruje.

Woolf zapisała swoje długie spacery, podczas gdy Cheever napisała dziesiątki wpisów o pływaniu, jeździe na rowerze i spotkaniach z przyjaciółmi.

„Mam problem z martwymi godzinami po południu bez jazdy na łyżwach, nartach, rowerze, pływania, wyładowań seksualnych lub picia” — pisze.

Rosyjski pisarz Nabokov miał mało czasu na jedzenie, spotkania towarzyskie lub picie kawy z przyjaciółmi.

Zamiast tego uwielbiał rozwiązywać problemy szachowe i studiować motyle. Oba te zainteresowania wpłynęły na jego pracę; jego powieść Zashchita Luzhina ( Obrona Łużyna ) przedstawia szalonego szachistę.

Pisze w swoim pamiętniku:

„A największa radość z ponadczasowości… jest wtedy, gdy stoję wśród rzadkich motyli i ich roślin jadalnych. To jest ekstaza, a za ekstazą kryje się coś innego, co trudno wytłumaczyć. To jest jak chwilowa próżnia, w którą wpada wszystko, co kocham”.

3. Prowadzenie dziennika rozwiązuje wątpliwości

Zwątpienie w siebie jest problemem dla wielu pisarzy. Martwią się, co inni pomyślą o ich pomysłach i historiach.

Lata temu nie lubiłem pisać artykułów takich jak ten. Martwiłem się, jak ludzie będą mnie postrzegać i czy kogoś nie zdenerwuję lub nie urażę.

Z dzienników Virginii Woolf dowiedziałam się, że wielu pisarzy czuje się niepewnie co do swojej pracy. Jednak krytyka może pomóc pisarzom w doskonaleniu ich rzemiosła.

Ona pisze:

„Po co mówić, że jest się obojętnym na recenzje, skoro pozytywna pochwała, choć pomieszana z naganą, daje taki start, że zamiast czuć się wyschniętym, wręcz przeciwnie, czuje się zalany pomysłami?”

Cheever nie zwracał zbytniej uwagi na swoich krytyków. Rzadko ponownie czytał swoje prace lub recenzje na ich temat. To powiedziawszy, nawet Cheever od czasu do czasu śnił (martwił się) o tym, jak ludzie go widzieli.

Pisze w swoim dzienniku:

„…a ostatniej nocy śniło mi się, że genialny recenzent zwrócił mi uwagę, że w mojej pracy jest nadmiar lamentu”.

Jednym ze sposobów przezwyciężenia niepewności jest ćwiczenie wyrażania wdzięczności.

Staram się to robić, dziękując tym, którzy poświęcają czas na czytanie lub nawet udostępnianie moich prac, oraz doceniając fakt, że dzisiejsi pisarze mają więcej miejsc do wyrażania siebie niż wcześniej.

4. To tańsze niż terapia

Kilka lat temu po raz pierwszy zostałem ojcem. To był szczęśliwy czas, ale po urodzeniu syna marzyłam o śmierci io tym, jak skończy się moje życie.

Wiedziałem, że nie mam depresji, ale martwiłem się, że coś jest ze mną nie tak. Wtedy przyjaciel (również niedawny ojciec) wyznał te same myśli. Gdy się starzejemy, naturalne jest rozważanie śmiertelności i śmierci. Udawać, że śmierć nie istnieje, to żyć w nieświadomości więzi, która nas wszystkich łączy.

We wspomnieniach Woolf, Cheever i Nabokov słychać echa śmierci, a ci autorzy nauczyli mnie, że nienaturalne jest unikanie zastanawiania się nad naszym miejscem na świecie.

Na pierwszych stronach Speak Memory Nabokov rozpakowuje pojęcie czasu jako pojedynczego liniowego zdarzenia. Rzucił czytelnikowi wyzwanie, aby zobaczył nie tylko punkt końcowy życia, ale także początek życia.

On pisze:

„….mój umysł dokonał kolosalnych wysiłków, aby rozróżnić najsłabsze osobiste przebłyski w bezosobowej ciemności po obu stronach mojego życia”.

Krótko mówiąc, prowadzenie dziennika jest dobre dla dobrego samopoczucia i zdrowia psychicznego.

5. Kultywuje rozwój osobisty

Prowadzenie dziennika to dobry sposób na odkrywanie swoich pomysłów, opinii i wewnętrznych przekonań.

Dzięki temu nawykowi możesz zaznaczać osiągnięcia i porażki, a także zastanawiać się nad ważnymi życiowymi lekcjami.

Mógłbyś:

• Wyznaczaj cele i śledź swoje postępy w ich realizacji
• Przejrzyj swoje niepowodzenia i pokonaj je
• Oznaczanie osiągnięć i porażek

Dzienniki Cheevera, Woolf i Nabokova nauczyły mnie, że prowadzenie dziennika pomaga zidentyfikować negatywne wzorce, myśli i zachowania.

Woolf obszernie pisze o swojej depresji. W 1934 roku opisuje okres po ukończeniu eksperymentalnej powieści Fale.

„Pamiętam, że byłem bliższy samobójstwa, poważnie, niż od 1913 roku”.

John obszernie opisuje swój alkoholizm w swoim dzienniku, a pod koniec książki trudno nie poczuć takiej samej ulgi, jak wtedy, gdy w końcu wytrzeźwiał.

Jeśli chcesz nauczyć się pisać dziennik, nie chcę być zbyt chorobliwy i cię zniechęcić.

Nie wszystkie dzienniki tych autorów są wypełnione mrocznymi lekcjami życia i lamentami. Czasami ci pisarze wyrażają wdzięczność.

Nabokov obszernie pisze o swojej miłości do matki i ojca, syna i dawnej Rosji. I jeszcze nie przeczytałem potężniejszej osobistej misji niż aspiracja Cheevera do pustej strony:

„Pisać dobrze, pisać z pasją, być mniej zahamowanym, być cieplejszym, być bardziej samokrytycznym, rozpoznawać moc i siłę pożądania, pisać, kochać”.

6. Prowadzenie dziennika to rodzaj praktyki pisania

Blokada pisarska opisuje brak inspiracji i brak świetnych pomysłów do napisania. Na szczęście nie musisz się o to martwić podczas prowadzenia dziennika. W końcu twoje pomysły i wpisy do dziennika są dla ciebie i tylko dla ciebie.

Po prostu przyjdź na kilka minut każdego dnia o tej samej porze i zanotuj, co myślisz lub robisz.

Jest to również pomocne dla:

• Wyartykułuj swoje argumenty i pomysły prywatnie
• Zastanów się nad ostatnimi lekcjami z życia osobistego lub zawodowego
• Notuj swoje postępy w osiąganiu celów
• Zastanawianie się nad listą rzeczy do zrobienia lub kreatywnymi projektami

Nawet jeśli nie zamieniasz wpisów w dzienniku w prace publiczne, zabawne i odkrywcze jest czytanie starszych wpisów z własnego życia.

Jak zacząć pisać dziennik: 7 prostych kroków

Nie musisz być pisarzem, aby nauczyć się prowadzić dziennik.

Aby poćwiczyć prowadzenie dziennika, pisz krótkie wpisy o tej samej porze każdego dnia. Jeśli brzmi to jak zbyt dużo pracy, spróbuj raz w tygodniu.

Jeśli chcesz dowiedzieć się, jak rozpocząć dziennik na komputerze, skorzystaj z dedykowanej aplikacji do prowadzenia dziennika, takiej jak Day One. Został stworzony do cyfrowego kronikowania i obsługuje również obrazy i filmy.

Ewentualnie utwórz plik chroniony hasłem na swoim komputerze za pomocą programu Word, Pages lub innego edytora tekstu. Idealnie byłoby, gdyby zsynchronizował się z usługą taką jak Dysk Google, więc nie musisz się martwić o utratę wpisów.

Mając to na uwadze, wykonaj następujące kroki:

Krok 1: Wybierz czas na prowadzenie dziennika

Otwórz wybrane narzędzie do kronikowania, zamknij drzwi i zrelaksuj się. Jeśli masz taki pod ręką, wybierz jeden monit o pisanie dziennika. Wyeliminuj wszelkie rozpraszacze, w tym telefon i media społecznościowe. Łatwiej jest przestrzegać nawyku prowadzenia dziennika, jeśli trzymasz się go codziennie o tej samej porze.

Krok 2: Wybierz temat, o którym chcesz napisać

Wpis do dziennika sprawdza się dobrze, jeśli dotyczy jednego tematu, np. codziennej rutyny, kreatywnych projektów lub osobistego problemu.

To powiedziawszy, nie ma zasad. Napisz za darmo, jeśli musisz.

Często największym wyzwaniem przy tworzeniu nawyku prowadzenia dziennika jest ustalenie, o czym pisać. Wpis do dziennika można rozpocząć na kilka różnych sposobów.

Oto kilka kreatywnych rzeczy, o których warto pisać w dzienniku:

• Co zrobiłeś wczoraj
• Planujesz na dziś
• Inspirująca książka, film lub album
• Lekcje z kursu, który ukończyłeś
• Jak się czujesz
• Kłótnia, którą miałeś
• Wspomnienie z twojej przeszłości
• marzenia
• Postęp w kierunku celu
• Problem w pracy lub w życiu osobistym

Julia Cameron, autorka The Artist's Way, opowiada się za prowadzeniem porannych stron. To świetny sposób na rozpoczęcie wpisu do dziennika .

Wszystko, co musisz zrobić, to wstać, usiąść przy biurku i najpierw napisać wpis do strumienia świadomości.

Krok 3: Dziennik przez określony okres

Ustaw minutnik na dwadzieścia pięć minut. Jeśli to za długo, celuj w pięć minut. Konsekwencja jest ważniejsza niż czas trwania. W zależności od tego, co się dzieje, możesz mieć czas na pisanie dłuższych wpisów do dziennika w weekendy lub wieczorem.

No i pisz dalej!

Krok 4: Nie przestawaj edytować

Podczas pisania wpisu do dziennika nie przerywaj edycji ani nie edytuj ze względu na interpunkcję, dopóki nie zabrzmi brzęczyk. Redagowanie i kronikowanie to różne czynności. Ponadto wpisy do dziennika są tylko dla ciebie, więc nie ma znaczenia, czy piszesz strumień świadomości.

Krok 5: Zbadaj swój sposób myślenia

Pozwól, aby negatywne myśli, ekspresyjne pisanie i przypadkowe pomysły przedostały się do twoich wpisów w dzienniku. Dziennik refleksyjny to rodzaj terapii i okno do duszy. Więc nie powstrzymuj się.

Krok 6: Zatrzymaj się i posprzątaj

Kiedy włączy się minutnik, ponownie przeczytaj swój wpis w dzienniku i uporządkuj go. Następnie kontynuuj swój dzień.

Krok 7: Regularnie przeglądaj swoje wpisy do dziennika

Przejrzyj swoje wpisy do dziennika i proces pisania raz w tygodniu, miesiącu lub kwartale. Wcześniejsze wpisy powinny informować o przyszłych wpisach. Nie polecam jednak zbytniego poprawiania starych wpisów, poza poprawianiem literówek i błędów gramatycznych. Ocenianie starej wersji siebie jest łatwe i nieprzydatne. W razie wątpliwości napisz nowy wpis.

Prowadzenie wielu dzienników

Odkąd skończyłem piętnaście lat, z przerwami prowadziłem różne dzienniki. Obecnie prowadzę osobisty dziennik , który zawiera wpisy, które można znaleźć w czyimś dzienniku lub pamiętniku, tj. chodzi o moje codzienne życie.

Każdego ranka piszę 200-300 słów, aw weekendy dłuższy wpis. To trochę jak moje poranne strony (pomysł popierany przez Julię Cameron). Prowadzę również dziennik zawodowy lub biznesowy . Tutaj piszę o tym, jak postępuje ten blog i moja praca. Opisuję również wyzwania, przed którymi stoję i nad czym pracuję.

Na koniec trzymam rodzaj Zettelkasten w dniu pierwszym, który działa jako repozytorium pomysłów i informacji, które napotykam na przyszłe projekty pisarskie.

Tutaj nagrywam fragmenty i inne informacje z książek, które czytam, kursów, które biorę i wykładów, które oglądam. Załączam również linki i piszę do nich reakcję. Ten nawyk prowadzenia dziennika daje mi więcej materiałów źródłowych do przyszłych artykułów.

Na przykład:

To Zettelkasten lub Slip box zawiera dziesiątki wpisów na temat pisania porad od kreatywnych mistrzów, takich jak John Cheever i Virginia Woolf.

Użyłem kilku z nich w tym artykule!

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o metodzie Zettelkasten, sprawdź mój wywiad podcastowy z Sacha Fast.

Jak znaleźć czas na pisanie dziennika

nie będę kłamać; jeśli chcesz nadal pisać dziennik, musisz zobowiązać się do praktyki. Niektórzy ludzie, którzy chcą prowadzić dziennik, twierdzą, że proces ten jest czasochłonny, że zapominają o regularnym wpisywaniu i że może to stać się obowiązkiem.

Są to ważne obawy dla autorów czasopism.

Spędzam kilka godzin tygodniowo na pisaniu pamiętnika. Jeśli jednak jesteś nowy, zacznij od pięciu minut dziennie, najlepiej rano, zanim zapomnisz. Obudź się wcześnie, jeśli to masz.

Jeśli doświadczasz takich problemów, zaakceptuj, że będą chwile, kiedy nie będziesz lub nie będziesz mógł pisać. Zamiast tego pamiętaj o zaletach pisania dziennika io tym, że nikt nie musi czytać ani oglądać tej pracy (tj. nie musi być idealna ani nawet dopracowana).

Nie musisz też przechowywać więcej niż jednego. Podzieliłem się tym, jak ćwiczę pisanie dziennika na wypadek, gdyby to pomogło.

Korzystanie z podpowiedzi pisania dziennika

W niektóre poranki trudno pisać będąc zmęczonym i bez kofeiny. Stworzyłem więc osobistą listę wskazówek dotyczących pisania dziennika i korzystałem z nich przez długi czas.

Aplikacja Day One zawiera przydatne wskazówki dotyczące codziennego pisania dziennika. Lubię też robić zdjęcia telefonem poza domem i używać ich do szybszego pisania wpisów. Czasami po prostu piszę, co robiłem wczoraj.

Od czasu do czasu używam TextExpander dla OS X (Phase Express jest alternatywą dla Windows), aby szybciej pisać wpisy. Są to aplikacje do rozwijania tekstu, które zamieniają skróty klawiaturowe na fragmenty tekstu, których używam do moich wpisów.

Na przykład, gdy wpisuję „; journal”, TextExpander wkleja następujące pytania do mojego osobistego dziennika:

Jak się teraz czuję?
Jakie mam plany na dziś?
Co przeczytałem/słuchałem?
Jak pomogłem rodzinie?

Kiedy wpisuję „; blog”, Textexpander wkleja następujące pytania:

Co zrobiłem wczoraj?
Jakiej lekcji się nauczyłem?
Co mogłem zrobić lepiej?
Na jakiej jednej rzeczy muszę się skupić w tym tygodniu?

Używam średnika, aby zapobiec przypadkowemu utworzeniu tego tekstu przez Textexpander, gdy pracuję nad czymś innym. Te pytania służą jako podpowiedzi do pisania. Kiedy widzę, że pojawiają się na stronie, spędzam mniej czasu na myśleniu o tym, „co chcę napisać”, a więcej na odpowiadaniu na te pytania.

W mojej książce Yes You Can Write znajdziesz też kilkadziesiąt wskazówek dotyczących pisania dziennika!

Narzędzia i zasoby do pisania czasopism

• Notatnik: nie pokonasz klasyki!
• Dzień pierwszy: dedykowana aplikacja dla użytkowników komputerów Mac i iOS
• Journey: aplikacja do pamiętnika na Androida
• The Daly Stoic Journal autorstwa Ryana Holidaya: Pełen wskazówek do prowadzenia dziennika, trzymam kopię na biurku
• The Early Morning Pages autorstwa Julii Cameron: przewodnik po pisaniu we wczesnych godzinach
• Plik chroniony hasłem: nosy-parkers, trzymaj się z dala!
• Onenote lub Evernote: oba są przydatne, jeśli lubisz tagować wpisy
• WordPress: możesz zabezpieczyć swoje wpisy hasłem
• Tak, możesz pisać!
• Mów pamięć
• Fale

Jeśli chcesz więcej, sprawdź post Anthony'ego Meteviera Jak prowadzić dziennik i zapamiętać więcej, a także mój szczegółowy przewodnik po Medium.

Często zadawane pytania dotyczące pisania dziennika

Zasoby dotyczące kronikowania

Najlepsze czasopisma do kupienia

Dziennik kontra dziennik: jaka jest różnica?

Wywiad z Adamem Jeliciem, twórcą dzienników MiGoals