Fachowość kontra pokora – królewska bitwa pisarza?

Fachowość czy pokora?

Jesteś w czymś ekspertem.

Może to jeden z powodów, dla których zacząłeś pisać.

Niestety, eksperci wydają się być trochę aroganccy i aroganccy, a arogancja to pewny sposób na utratę czytelników.

Odwrotne podejście również nie zadziała. Nieśmiałe, niekonfrontacyjne opowiadanie historii nie oddaje wartości, jaką możesz wnieść do swoich czytelników.

Więc co ma zrobić pisarz?

To jest właśnie pytanie, które zadałem sobie na początku mojej blogowej przygody.

Zaczynając od złej stopy

To, czego się nauczyłem, było wynikiem tego, że początkowo robiłem coś źle. Kiedy zacząłem blogować, wyobrażałem sobie Battle Royale między pisaniem z pokorą a demonstrowaniem wiedzy.

Wierzyłam, że wstawienie zbyt dużej ilości „ja” do posta ujawni mój brak wieku i doświadczenia i że wszyscy się po prostu znudzą.

Zwróciłem się w stronę szerokich uogólnień, wypowiadając zwięzłe twierdzenia, które uważałem za prawdziwe na podstawie tego, jak niewielkie miałem doświadczenie.

Powstałe posty były kaznodziejskie i marne. Brzmiałem jak egoistyczny komputer. Może HAL.

W końcu zrobiłem coś mądrego i zacząłem studiować profesjonalistów, blogerów takich jak Leo Babauta, którzy piszą z absolutnie skromnym autorytetem.

W końcu zauważyłem, że pokora i fachowość nie wykluczają się wzajemnie. Wręcz przeciwnie, tworzą potężną kombinację.

Pokora i wiedza idą w parze

Jak możemy osiągnąć jednocześnie pokorę i fachowość? Oto 7 lekcji, których do tej pory się nauczyłem.

1. Pamiętaj, że pokora jest ujmująca i pokazuje siłę.

Pokora tworzy naturalną więź z czytelnikiem. Przyznawanie się do niepowodzeń sprawia, że ​​wydajesz się ludzkim czytelnikom. Co więcej, twoja porażka potwierdza, w jaki sposób doszedłeś do wiedzy, którą przedstawiasz. Awarie mogą być nawet świetnym źródłem humoru.

Bycie autentycznym i bezbronnym również świadczy o pewności siebie. Chętnie położysz to na szali, niedoskonałości i wszystko. Ta pewność siebie – bez arogancji – jest dokładnie tym, co przyciągnie do Ciebie czytelników.

2. Bądź obecny na swojej własnej podróży edukacyjnej.

W naszym podekscytowaniu dzieleniem się tym, co wiemy, łatwo jest zapomnieć, że jakakolwiek wiedza, którą obecnie posiadamy, jest wynikiem procesu uczenia się.

Opowiadanie o swoich doświadczeniach pozwala czytelnikowi odnieść się do ciebie. Identyfikując się z twoją historią, twoi czytelnicy mogą wyciągać wnioski i przekonywać się o trafności tego, co masz do powiedzenia.

Pozostając obecnym we własnej podróży – gdzie zacząłeś, jak się przekształciłeś, gdzie jesteś teraz – nadajesz swojej wiedzy niezbędny kontekst.

3. Ogranicz uogólnienia.

Uogólnienia mają swój czas i miejsce – świetnie nadają się do nagłówków, zdań tematów i podsumowań. Myślę o nich jako o strukturze – ścieżce, ścianach i drzwiach, które prowadzą czytelnika do miejsca, do którego chcesz, aby poszedł.

Kiedy już użyjesz uogólnień do stworzenia struktury, możesz zagłębić się w szczegóły, które ożywią Twoją wiedzę.

4. Wyraź swoje narracyjne głosy („ja” vs. „ty” vs. „my”).

„Ja” to najpotężniejszy sposób na opowiedzenie historii. Twoje historie to potężne referencje i haczyki. Wciągają czytelnika, dając mu znać, kim jesteś (człowiekiem, takim jak oni!). Opowiadanie historii w pierwszej osobie to również rodzaj opartego na dowodach podejścia do argumentacji. Tak jak cytowanie własnych źródeł zwiększa wiarygodność, tak samo cytowanie własnego doświadczenia.

„Ty” to głos, którego używamy, rozmawiając z przyjacielem. Jest to najbardziej ryzykowny głos, ponieważ łatwo może stać się głosicielem, ale jest również niezbędny do nawiązania kontaktu z czytelnikiem. Za każdym razem, gdy używasz tego głosu, spróbuj wypowiedzieć te kwestie na głos, jak do wyimaginowanego przyjaciela przy drinku lub kolacji. Jeśli nie czujesz się komfortowo, mówiąc to do przyjaciela, nie zabrzmi to również dobrze dla twojego czytelnika.

„My” to świetny głos do uogólnień. To, że coś wiemy i chcemy się tym podzielić z naszymi czytelnikami, nie oznacza, że ​​jesteśmy lepsi, prawda? „My” to świetny sposób na pokorne wypowiadanie się na temat tego, jak się rzeczy mają, ponieważ pokazujemy się naszym czytelnikom jako równych sobie.

5. Wykazać się pokorą i fachowością w poszczególnych częściach stanowiska.

(Krótka) osobista historia daje niezbędny kontekst, sprawia, że ​​wydajesz się bardziej ludzki i potwierdza Twoją wiedzę. To dobry moment, aby zapowiedzieć swoją naukę, ale nie musisz jeszcze robić asercji.

Po ustaleniu kontekstu i pokorze możesz podzielić się zdobytymi lekcjami. Teraz możesz przełączyć się na drugą osobę lub pierwszą osobę w liczbie mnogiej.

6. Stań za tym, w co wierzysz, jednocześnie uznając, że to tylko twoja wiara.

To, że jesteś pokorny, nie oznacza, że ​​nie zamierzasz wbić kołka w ziemię.

Dwuznaczność – zgłaszanie informacji bez dodawania swojej perspektywy – znudzi czytelników na śmierć. W końcu to twoja perspektywa jest celem twoich czytelników.

Musimy jedynie uznać, że to, co prezentujemy, nie jest dogmatem przekazanym z góry. To nie jest prawda uniwersalna. To prawda w naszym życiu w tej chwili.

Uznaj granice swojej wiedzy, a będziesz w stanie w dużej mierze uprzedzić przeciwników i pesymistów.

7. Przeczytaj ponownie i napisz na głos swój post kilka dni później (lub więcej).

Nawet używając wszystkich sztuczek w książce, nie zawsze potrafimy trafić we właściwy ton. Odkładanie naszego pisania na bok i późniejsze poprawianie go może nadal być najlepszym narzędziem ze wszystkich.

Posłuchaj, jak reagujesz na wybór tonu i słów, i ponownie napisz post, póki jeszcze możesz poczuć tę reakcję. Twój instynkt z łatwością rozpozna miejsca, w których byłeś zbyt abstrakcyjny lub bezosobowy, zbyt asertywny lub nauczający, albo po prostu zbyt gadatliwy.

Nie musisz się denerwować, że za pierwszym podejściem nie udało Ci się osiągnąć celu – to właśnie musiałeś zrobić Ty i niezliczona liczba innych wielkich pisarzy w historii, aby uzyskać właściwy efekt końcowy.

Podziel się własnymi doświadczeniami w komentarzach: Jak zachować równowagę między pokorą a fachowością?

O autorze:

Taylor Jacobson jest poszukiwaczką przygód, przedsiębiorcą i blogerką w 21 Switchbacks, społeczności troskliwych ludzi zaangażowanych w tworzenie niezwykłego życia. Dołącz do niego i uzyskaj natychmiastowy dostęp do 10 zasobów, aby zmienić swój umysł i życie.

Obraz: Konflikt? dzięki uprzejmości Bigstockphoto.com